Εδώ κι αρκετές μέρες παρατηρούμε έκπληκτοι τη βιβλική καταστροφή που συντελείται στη χώρα μας. Δεν εννοώ μόνο τις φονικές πλημμύρες που έγιναν τις τελευταίες ώρες σε Θεσσαλία, Μαγνησία και ποιος ξέρει που άλλου θα χτυπήσει στη συνέχεια η μανία της φύσης.
Δυστυχώς η καταστροφή έχει ξεκινήσει από μέρες πριν με τις ανεξέλεγκτες πυρκαγιές -ιδιαίτερα στον Έβρο- που για μέρες ολόκληρες κατέκαψαν ότι βρήκαν στο διάβα τους. Γενικά παρατηρούμε με θλίψη ότι ή θα καιγόμαστε ή θα πνιγόμαστε ανυπεράσπιστοι, όντες απλοί θεατές.
Φυσικά κανένας από μας δεν μπορεί να τα βάλει με το ξέσπασμα της φύσης, ιδιαίτερα όταν πρόκειται για σπάνιες περιπτώσεις κατακλυσμών, όπως αυτή που εξελίσσεται το τελευταίο τριήμερο. Αυτό όμως που περιμένει κάποιος σίγουρα είναι να δει το μηχανισμό του κράτους, που υποτίθεται είναι ενημερωμένος, να λειτουργήσει έστω υποτυπωδώς.
Δεν είναι δυνατόν να αφήνεις για άλλη μια φορά τα φρεάτια και τα ρέματα ακαθάριστα. Δεν είναι δυνατόν να αφήνεις για δεύτερη συνεχόμενη φορά εθνικό δρόμο να κόβεται στα δύο κι εγκλωβισμένο κόσμο στο έλεος της φύσης. Εννοείται πως η Πυροσβεστική δεν μπορεί να κάνει θαύματα και να αντλήσει όλα τα νερά από τα πλημμυρισμένα σπίτια, μιας και προτεραιότητα δίνεται αναγκαία στην προστασία και διάσωση των ανθρώπινων ζωών. Αλλά δεν είναι εξίσου δυνατόν ως Αρχηγός του Σώματος να βγαίνεις στα κανάλια και να δηλώνεις πως «δεν περιμέναμε τόσο νερό». Δεν μπορείς να αφήνεις μεσοπέλαγα 400 νοματαίους, γιατί το λιμάνι του Βόλου ήταν μη προσεγγίσιμο από τα φερτά υλικά που μαζεύτηκαν.
Όταν όμως βγαίνεις, εσύ κύριε υπουργέ μου, ύστερα σε όλα τα κανάλια και λες πως μετά από μαραθώνιες συσκέψεις ο κρατικός μηχανισμός είναι πανέτοιμος να διαχειριστεί την κρίση, να το εννοείς κιόλας ότι όντως μπορεί άμεσα τουλάχιστον να διατηρήσει τις δημόσιες υποδομές σε επίπεδο που να μπορούν να λειτουργήσουν. Όχι να παρακολουθεί κι αυτός από μακριά τις εξελίξεις «ανήμπορος».
Από παχιά λόγια δυστυχώς χορτάσαμε, μιας κι εκεί μένουν όλοι. Στις πράξεις υστερούμε. Το μόνο σίγουρο είναι, που παρατηρώ με θλίψη, ότι είμαστε εντελώς ανυπεράσπιστοι σε αυτή τη χώρα, όχι μόνο από το μένος της φύσης αλλά και από το άδικο και τη βλακεία καθενός.
Δεν μπορώ να καταλάβω τελευταία τι έχει συμβεί και γινόμαστε όλο και πιο σκατόψυχοι. Δεν μπορώ να διανοηθώ για ποιο λόγο κάποιος να σπρώξει έναν άνθρωπο από τον καταπέλτη πλοίου εν πλω, έστω κι αν αυτός άργησε ή δεν πλήρωσε εισιτήριο. Επιτέλους που πήγαν οι αξίες μας και το εθνικό φιλότιμό μας, που το παινευόμαστε πανάθεμα μας κιόλας ότι είναι μόνο Ελληνικό;
Εύχομαι αύριο να ξεπροβάλει πάλι ο ΗΛΙΟΣ (να μας φωτίσει), με ό,τι αυτό συνεπάγεται κι ο νοών νοήτω…
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕΤΣΑΣ
