Δεκαετίες πλάνης του Έλληνα ψηφοφόρου από το κατεστημένο πολιτικό σύστημα για ανάγκη μονοκομματικών κυβερνήσεων (το επιτάσσει η ανάγκη στιβαρής τάχα διακυβέρνησης μας έλεγαν – και ακόμα μας λένε) και τον εξοβελισμό κάθε αντίθετης ,συνεργατικής τάσης από το πολιτικό σκηνικό μας εκπαίδευσαν σε τέτοιο βαθμό που ο κόσμος δεν λειτουργεί ως πραγματικό εκλογικό σώμα (αυτό σημαίνει πολλά αλλά το προσπερνάω γιατί θέλει ανάπτυξη) ,αλλά σαν τα πρόβατα που σε 2 κοπάδια χωρισμένα στη μέση κατευθύνονται από τον εκάστοτε τσοπάνη (δικομματισμός). Μέρος λοιπόν αυτού του συνονθυλεύματος είμαι και εγώ και βλέπω την αγανάκτηση και την απογοήτευση του κόσμου, που λόγω αυτών που προανέφερα αισθάνεται εγκλωβισμένος ,αλλά καθώς δεν βλέπει πως μπορεί να απεμπλακεί από τον φαύλο κύκλο, άγεται και φέρεται στα εκάστοτε δύο κομματικά μπλοκ ,μεταπηδώντας από το ένα στο άλλο και τούμπαλιν. Όλοι πιστεύω στην καθημερινή συναναστροφή μας, πρεσβεύουμε και ακούμε τριγύρω πως -ναι μεν- όλοι ίδιοι είναι στο πολιτικό στίβο αλλά την στιγμή της κρίσεως δεν λειτουργούμε ως εκλογικό σώμα ,αλλά συμπεριφερόμαστε σαν κοπάδι και πάλι τους ίδιους ψηφίζουμε. Ψάχνουμε όλοι «κάποιον να μας σώσει», αγνοώντας πως χρειάζονται πολλοί για να βγάλουν από το τέλμα την κοινωνία και την χώρα.
Η λύση και το στοίχημα επομένως που πρέπει να κερδηθεί είναι να εξηγηθεί, δια της «παραγωγής» πολιτικής σκέψης, με απλά λόγια, το πλαίσιο στο οποίο τεχνηέντως, δεκαετίες τώρα έχει εγκλωβιστεί η συντριπτική πλειοψηφία του Ελληνικού λαού και πως μπορεί να απεμπλακεί από αυτό. Είμαι πεπεισμένος ότι ο πολιτικός φορέας που θα το αναδείξει πειστικά θα κυριαρχήσει τις επόμενες δεκαετίες. Καθώς όμως τα συστημικά κόμματα όχι μόνο δεν θέλουν να συμβεί αυτό ,αλλά το πολεμούν και το καταπιέζουν έτι παραπάνω , η λύση πρέπει να δοθεί από τη βάση, από εμάς ,τους απλούς ενεργούς πολίτες.
Πρέπει λοιπόν να επαναφέρουμε τον πολιτικό διάλογο, καθώς ο διάλογος μεταξύ τον καθεστωτικών κομμάτων μόνο πολιτικός δεν είναι αλλά θυμίζει σκυλομαχίες και κοκορομαχίες εντυπώσεων, στη δημόσια ζωή. Αυτό δεν μπορεί να επιτευχθεί δια των ανθρωποφαγικών social media αλλά και μέσω ενός φόρουμ όπως αυτό καλή ώρα.
Ενός φόρουμ δημόσιας πολιτικής τοποθέτησης και συζήτησης ,όπου θα τοποθετείται όποιος έχει να πει κάτι αξιόλογο και να παράξει επομένως πολιτική τροφή για σκέψη. Το φόρουμ αυτό είναι φυσικά διαδικτυακό, εύκολα προσβάσιμο και το κυριότερο το περιεχόμενό του εύκολα κοινοποιήσιμο. Είναι λοιπόν ικανός και μαζικός μοχλός παραγωγής και διάδοσης σκέψης και λόγου, γιατί μπορεί να γίνει από τον καθένα από εμάς. Το κυριότερο βέβαια είναι ότι με την παράθεση πολιτικής σκέψης, την ανάλυση των προβλημάτων της Ελληνικής κοινωνίας και γιατί όχι την παράθεση λύσεων και προτάσεων σε ανοιχτή διαβούλευση μπορεί να αλλάξει το παιχνίδι, καθώς όπως και εγώ είναι χιλιάδες συνειδητοποιημένων και προβληματισμένων που αγωνιούν για το μέλλον αυτής της Χώρας. Προσωπικά ,και επειδή ακολουθώ το Νίκο Τζαντζαρά πολλά χρόνια τώρα, συντάσσομαι με το παρόν εγχείρημα.
Άρθρο από τον φίλο:
ΝΙΑΝΙΟΥΡΗ ΤΗΛΕΜΑΧΟ
