Αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην ελληνική κοινωνία -αρχής γενομένης από το ξέσπασμα του πολέμου μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας- είναι φυσικά η γενικευμένη αναστάτωση που προκλήθηκε πανευρωπαϊκά για την επικείμενη ενεργειακή «φτώχια». Έχουμε αναμφισβήτητα ανάγκη τουλάχιστον φωτισμού και θέρμανσης. Παράλληλα ωστόσο τα κόστη έχουν εκτιναχθεί στα ύψη. Παρά το γεγονός ότι έχουμε κι επιβοηθητικές κρατικές επιχορηγήσεις για την κάλυψη της απότομης διαφοράς οικονομικής αξίας που επέφερε η ενεργειακή κρίση.
Αυτό όμως το ενεργειακό «αλαλούμ» δημιουργεί τεράστια αμηχανία στους πολίτες, που παρακολουθούν ανήμποροι να κάνουν κάτι στην πράξη, τις τιμές των ενεργειακών πόρων να αυξομειώνονται σε ξέφρενους ρυθμούς χρηματιστηρίου. Αυτό συμβαίνει έτσι κι αλλιώς, γιατί η τιμή μονάδας των ενεργειακών πόρων όντως καθορίζεται από τις χρηματιστηριακές αγορές. Απλώς δεν το γνωρίζαμε ενδεχομένως ευρέως μέχρι σήμερα, γιατί πολύ απλά δεν είχε προκύψει τόσο έντονο πρόβλημα κι ανάγκη να ψαχτούμε «τι συμβαίνει, ρε παιδιά;!» Επίσης παρακολουθούμε από τις ειδήσεις την ΕΕ να αμφιταλαντεύεται, πώς να συνεννοηθεί εσωτερικά και να αποφασίσει ποια θα είναι η κοινή της εξωτερική διπλωματική «γραμμή» στην προσπάθεια συνομιλίας με τη Ρωσία και άλλους σημαντικούς ενεργειακούς «παίκτες».
Συνεπώς ο προβληματισμός κάθε μεμονωμένου νοικοκυριού αλλά και των γενικών συνελεύσεων των πολυκατοικιών που θίγονται από αυτή την κατάσταση (π.χ. κεντρική θέρμανση με ωρομέτρηση) είναι πάνω κάτω η εξής:
-Πετρέλαιο ή φυσικό αέριο; Ή κάτι άλλο, όπου αυτό είναι εφικτό;
-Να αλλάξω εδώ και τώρα τον καυστήρα μου ή να περιμένω λίγο ακόμη να δω τι θα γίνει;
-Κι αν τον αλλάξω και μετά βγω χαμένος, επειδή το καύσιμο που επέλεξα πήρε απρόοπτα και πάλι την ανηφόρα; Αυτή τη δουλειά θα κάνουμε κάθε λίγο και λιγάκι;!
Μια φορά, κύριοι που είστε στα πράγματα κι επηρεάζετε όσο μπορείτε το ζήτημα προς επίλυση, λάβετε σύντομα μία απόφαση εκεί στην ΕΕ, γιατί ο βαρύς χειμώνας είναι προ των πυλών και δεν αστειεύεται. Δεκέμβρη φτάσαμε πια κι ακόμη ο κόσμος δεν ξέρει τι του γίνεται και τι να κάνει.
Και πολύ φοβάμαι ότι φέτος θα θρηνήσουμε ακόμη περισσότερα θύματα από τις προηγούμενες χρονιές…
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
