Δεν θα μείνω στα του χθεσινού τελικού μιας και στις άλλες ιστοσελίδες του Primo υπάρχουν οι αρμόδιοι ποδοσφαιρικοί αναλυτές να τοποθετηθούν. Δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα, αν τεχνικά η Ιταλία ήταν καλύτερη από τους Άγγλους και «έκλεψε» τρόπον τινά τον τίτλο μέσα στο σπίτι τους ή οι Άγγλοι συγκέντρωσαν όλες τις κατάρες του πλανήτη και τελικά έχασαν αυτό το πολυπόθητο τρόπαιο.
Αυτό πάντως που μου έκανε μεγάλη εντύπωση είναι ότι τον τελευταίο καιρό το Ηνωμένο Βασίλειο τυγχάνει απέχθειας από την υπόλοιπη Ευρώπη και όχι μόνο. Δεν ξέρω αν πραγματικά αυτό οφείλεται στο ανακάτεμα που ξεκίνησε, όταν ήταν μέλος της ΕΕ, ή όλο αυτό το αρνητικό κλίμα διαμορφώθηκε αρχής γενομένης με το πολυτάραχο πολιτικό «διαζύγιο» και την οριστική αποχώρηση της Μεγάλης Βρετανίας από τον σκληρό πυρήνα της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Δεν θα κάνω επ’ ουδενί πολιτική ανάλυση, γιατί δεν πολυσυμπαθώ τις μακρόσυρτες πολιτικές αναλύσεις με τον ξύλινο λόγο και τις ιδιαίτερες έννοιες που χρήζουν πανεπιστημιακής κατάρτισης για να τις καταλάβεις. Ο σχολιασμός μου θα περιοριστεί σε κοινωνικό επίπεδο και ξεκινάει από τον καλλιτεχνικό, μουσικό διαγωνισμό -ο Θεός να τον κάνει- της Γιουροβίζιον, που εκεί μέσες άκρες εκφράζονται τραγουδώντας κι αποτυπώνονται με την ψηφοφορία οι πολιτικές και διπλωματικές συμμαχίες της κάθε χώρας. Αν το έχετε παρατηρήσει φυσικά η Αγγλία παρ’ όλο που βρίσκεται στα σταθερά εκπροσωπούμενα μέλη της Eurovision μιας και είναι βασικός χορηγός του διαγωνισμού, συνεχώς καταβαραθρώνεται. Αποκορύφωμα βέβαια αποτέλεσε η φετινή της συμμετοχή, που έλαβε το απόλυτο τίποτα από βαθμούς! Ίσως μια ακόμα παγκόσμια πρωτιά!
Σε ποδοσφαιρικό επίπεδο πάλι παρ’ όλο που όλοι λατρεύουμε να παρακολουθούμε Αγγλικό ποδόσφαιρο και φαντάζομαι πως όλοι μας έχουμε τουλάχιστον μια Αγγλική ομάδα που υποστηρίζουμε, χθες γίναμε όλοι Ιταλοί. Ιδιαίτερα μετά το κεφάλι που πήραν οι Άγγλοι στο σκορ στα πρώτα κιόλας λεπτά της αναμέτρησης, ένιωθες μια συσπείρωση του υπόλοιπου φίλαθλου κοινού υπέρ των Ιταλών. Στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έγινε ιδιαίτερα εμφανές αυτό από τα σχόλια, αν εξαιρέσεις ίσως μερικούς άτιτλους ακόμα. Αυτό που δεν έγινε ξεκάθαρο, είναι αν αυτή η γενικευμένη αντιαγγλική στάση οφειλόταν στην πολιτική ένταση που προκλήθηκε με το Brexit ή στην κατάφωρα άδικη κατά πολλούς ποδοσφαιρόφιλους πρόκριση των Άγγλων επί της Δανίας μετά το αμφιλεγόμενο πέναλτι.
Κλείνοντας η δική μου απορία για αυτό το κατά τα άλλα άχρωμο EURO είναι, γιατί άραγε ντύσανε τους διαιτητές του τελικού σαν φανταχτερά ροζ φλαμίνγκο; Ήταν επιλογή κάποιου παλαβού στυλίστα που τους ξέφυγε ή βιάζονταν να κάνουν αμέσως μετά έφοδο στις παραλίες; Μάλλον θα μείνω με την απορία!
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕΤΣΑΣ
Πηγή εικόνας: Pixabay
