Με λένε Ολέσυα, είμαι 27 χρονών και είμαι από την Ουκρανία.
Ζω εδώ και πολλά χρόνια στην Ελλάδα. Έμαθα καλά τη γλώσσα κι έχω δουλέψει πολύ στη ζωή μου σε διάφορες δουλειές για να τα βγάλω πέρα οικονομικά. Μπαρ, εστιατόριο, φούρνο, κοίταζα παιδάκια και γιαγιάδες, περίπτερο, καθαρίστρια, βενζινάδικο κι άλλα πολλά.
Πάω κάθε μέρα στη δουλειά με χαρά από τα ξημερώματα και κάνω το καλύτερο που μπορώ. Κάνω και οικονομία για να μπορώ να στέλνω και λεφτά στην οικογένειά μου στο εξωτερικό. Είμαι ευχαριστημένη με όσα κερδίζω, αλλά και με τα αφεντικά μου.
Πριν 2 χρόνια γνώρισα ένα πολύ καλό παιδί, που έχουμε σχέση και θέλει να παντρευτούμε και να ζήσω μόνιμα στην Ελλάδα. Αλλά η οικογένειά του δεν με θέλει, γιατί είμαι αλλοδαπή. Εμείς θα παντρευτούμε βέβαια, αλλά εγώ στεναχωριέμαι που η οικογένειά του δεν με θέλει και όλο φασαρίες μας κάνουν και δεν θα έρθουν στο γάμο.
Ήθελα κάπου να πω τον πόνο μου για αυτό που ζω. Δεν θέλω να προσβάλω κανένα, αλλά είναι άδικο για μας. Τόσα χρόνια στην Ελλάδα γνώρισα και καλούς και κακούς ανθρώπους. Και το λέω πως οι Έλληνες δεν είναι ρατσιστές. Μου έχουν σταθεί πολλοί άνθρωποι καλύτερα κι από την οικογένειά μου και δεν το ξεχνώ αυτό.
Αλλά τα πεθερικά μου είναι ρατσιστές και δεν θέλουν να μας δουν μαζί ευτυχισμένους. Λένε ότι δεν κάνω για γυναίκα για το παιδί τους, γιατί είμαι αλλοδαπή και φτωχή και δεν έχω τίποτα άλλο πέρα από τη δουλειά μου. Εμείς όμως δεν τους ζητήσαμε τίποτα παρά μόνο την ευχή τους και να έρθουν στο γάμο μας. Εμείς δουλεύουμε σκληρά και οι 2 μας και θα τα καταφέρουμε μόνοι μας. Αλλά είναι κρίμα να μας πικραίνουν έτσι μόνο και μόνο γιατί δεν γεννήθηκα στην Ελλάδα.
Ολέσυα Κ.
Πηγή φωτό: Pixabay
