Ο σακχαρώδης διαβήτης χαρακτηρίζεται ως μία «ύπουλη» ασθένεια, αφού σε πολλές περιπτώσεις μπορεί να εμφανιστεί χωρίς όμως να εκδηλώσει κάποια συγκεκριμένα συμπτώματα.
Είναι μια χρόνια μεταβολική νόσος που οδηγεί σε υψηλές τιμές γλυκόζης στο αίμα –το απλό δηλαδή σάκχαρο που δίνει ενέργεια στα κύτταρα– και αναπτύσσεται όταν ο οργανισμός δεν παράγει ή δεν χρησιμοποιεί αποτελεσματικά την ινσουλίνη –την ορμόνη που βοηθά στην απομάκρυνση του πλεονάσματος γλυκόζης από το αίμα.
Όταν όμως αυτές οι τιμές παραμένουν υψηλές για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να εμφανιστούν συμπτώματα που συνδέονται με κάποια από τις θορυβώδεις επιπλοκές του, όπως η καρδιαγγειακή νόσος, νεφρική βλάβη κ.ά.
Ποια είναι τα σημεία που δεν πρέπει να αγνοήσουμε
- Πολυουρία: Όταν έχουμε υψηλά επίπεδα σακχάρου, μέρος αυτού αποβάλλεται κατά την ούρηση παρασύροντας και νερό. Αυτή η απώλεια νερού προκαλεί και κάποιου βαθμού αφυδάτωση.
- Ξηροστομία και πολυδιψία: Η αφυδάτωση με τη σειρά της οδηγεί σε στεγνό στόμα και ανάγκη για πολύ νερό. Η συχνή ανάγκη για ούρηση λοιπόν δεν οφείλεται στο ότι οι ασθενείς πίνουν πολύ νερό, αλλά το αντίθετο, θέλουν πολύ νερό επειδή αφυδατώνονται σε ένα βαθμό από την ούρηση. Σημειωτέον ότι κάποιοι κάνουν το λάθος να προσπαθούν να μην πίνουν νερό, γιατί τους ενοχλεί που πηγαίνουν συνέχεια στην τουαλέτα.
- Απώλεια βάρους: Μπορεί να συμβεί γιατί η έλλειψη ινσουλίνης αφήνει τα κύτταρα χωρίς θρεπτικά συστατικά και χωρίς ενέργεια. Έτσι ο ασθενής αδυνατίζει, αλλά αυτό που χάνει δεν είναι λίπος, είναι κυρίως μυϊκή μάζα. Αυτή η απώλεια βάρους συμβαίνει παρόλο που το άτομο δεν έχει μειώσει το πόσο τρώει, αλλά μπορεί αντιθέτως να τρώει ακόμα περισσότερο από πριν (πολυφαγία), σε μια προσπάθεια του οργανισμού να βρει αυτά τα θρεπτικά συστατικά που λείπουν από τα κύτταρα.
- Άλλα συμπτώματα που μπορεί να παρουσιαστούν είναι εύκολη κούραση (από έλλειψη ενέργειας), θολή όραση (από συσσώρευση γλυκόζης στο φακό του ματιού, η οποία προσελκύει και νερό και προκαλεί προσωρινό «φούσκωμα» του φακού), κράμπες στα πόδια, φαγούρα και μυκητιάσεις στα γεννητικά όργανα κ.ά.
Ποια άτομα πρέπει να ελέγχονται για σακχαρώδη διαβήτη;
Στους παράγοντες κινδύνου ανάπτυξης προδιαβήτη ή διαβήτη τύπου 2 περιλαμβάνονται κυρίως:
- Οι τιμές γλυκόζης αίματος εκτός των κανονικών ορίων
- Η ηλικία άνω των 45 ετών
- Το οικογενειακό ιστορικό διαβήτη ανεξάρτητα από την ηλικία
- Το υπερβολικό βάρος ή η παχυσαρκία
- Η καθιστική ζωή σε συνδυασμό με τη σπάνια σωματική άσκηση
- Η υψηλή αρτηριακή πίεση
- Τα χαμηλά επίπεδα «καλής» (HDL) χοληστερόλης στο αίμα
- Τα υψηλά τριγλυκερίδια αίματος
- Ο διαβήτης κατά την εγκυμοσύνη
- Το σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών
- Το ιστορικό με παθήσεις της καρδιάς, του εγκεφάλου ή των κάτω μελών
- Ορισμένες δερματικές παθήσεις όπως η μελανίζουσα ακάνθωση
Η αναγνώριση των προειδοποιητικών ενδείξεων είναι ένα από τα πρώτα βήματα για τη διαχείριση του διαβήτη. Ο επιβλέπον ιατρός θα κατευθύνει τον ασθενή σε ό,τι αφορά τη διενέργεια εξέτασης για τη νόσο και θα δώσει την θεραπευτική αγωγή.
Δρ. Άγγελος Κλείτσας
Ειδικός Παθολόγος – Διαβητολόγος
Αναδημοσίευση από τον ιστότοπο: https://yourdoc.gr/diavitis-pos-tha-ton-anagnorisoume-egkaira/
