«Κάνε την κόρη σου τόσο ικανή, ώστε να μη χρειάζεται να ανησυχείς για το ποιος θα την παντρευτεί.
Αντί να μαζεύεις χρήματα για την ημέρα του γάμου της (δεξίωση), ξόδεψέ τα καλύτερα στην εκπαίδευσή της και κυρίως –αντί να την προετοιμάσεις για το γάμο της- προετοίμασέ την για τον εαυτό της.
Δίδαξέ της να αγαπά τον εαυτό της και να έχει αυτοπεποίθηση!»
(Κάποιου που… δυστυχώς δεν θυμάμαι!)
Με αφορμή τη χθεσινή γιορτή της μητέρας κάπου διάβασα τυχαία και το παραπάνω απόσπασμα. Δυστυχώς δεν συγκράτησα το όνομα του συγγραφέα για να το σημειώσω, και πολύ λυπάμαι για αυτό. Ωστόσο το νόημά του μου έκανε τόσο μεγάλη και θετική εντύπωση, που σκέφτηκα ότι κάτι πρέπει να γράψω για να το μοιραστώ και αυτό. Θέλω να αναδείξω τη θετική νοοτροπία που απορρέει από το κειμενάκι αυτό… Τουλάχιστον όπως εγώ το εξέλαβα και συμφωνώ και μου άρεσε πολύ!
Τι κατάλαβα λοιπόν με βάση τη δική μου ερμηνεία;
Φυσικά και δεν είμαι κατά του γάμου! Τουναντίον το νόημα του αποσπάσματος εκτιμώ ότι είναι βαθύτερο. Νομίζω λοιπόν ότι εννοεί πως κάθε σωστή μητέρα πρέπει να εφοδιάσει την κόρη της με εκείνες τις αξίες και δεξιότητες, που:
- θα της επιτρέψουν να βαδίζει σταθερά στη ζωή επιλέγοντας πώς θα χαράξει τη δική της πορεία, αδιαφορώντας πλήρως για όσα φαίνονται σωστά ή λανθασμένα σε άλλους.
- θα τη βοηθήσουν να στηρίξει κι εκείνη με τον δικό της μοναδικό τρόπο την οικογένεια που θα αποκτήσει, όσες δυσκολίες κι αν αντιμετωπίσει, αλλά και τους συνανθρώπους της που χρειάζονται κατά καιρούς τη βοήθειά της.
- θα της μάθουν να αναγνωρίζει πότε πρέπει να ζητήσει βοήθεια η ίδια και από ποιον, να τη ζητάει χωρίς δισταγμό, ντροπή ή ενοχές, και να την αποδέχεται χωρίς να φοβάται ότι αυτό την καθιστά αδύναμη και διαχειρίσιμη στα μάτια τρίτων ανθρώπων.
- θα την καθιστούν ικανή να εκφράζει ευθέως και ξεκάθαρα τις αντιρρήσεις, τις ανησυχίες, τους φόβους, αλλά και τις επιδιώξεις, τα όνειρα και τους στόχους με θάρρος.
- θα της επιτρέψουν να διεκδικεί πάντα το σεβασμό που της αξίζει προσωπικά κι επαγγελματικά και σαν γυναίκα και σαν άνθρωπος.
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
