Μία κορυφαία επιστήμονας, γιατρός αθλητικής ιατρικής κι ενδοκρινολόγος, εστιάζει στην έρευνα για την υγεία και τις επιδόσεις των αθλητών και τη διεπιστημονική περίθαλψή τους και μας εξηγεί μέσα από τα προσωπικά της βιώματα:
«Δεν ήμουν τόσο αθλητική, όταν ήμουν παιδί. Ασχολήθηκα πολύ περισσότερο με τη μουσική, όπως η τζαζ, το θέατρο, τα μαλλιά και το μακιγιάζ.
Έτσι κανείς δεν ξαφνιάστηκε περισσότερο από μένα, όταν έφτασα στο κολέγιο και ανακάλυψα την κωπηλασία. Απλώς με άφησαν να περπατήσω. Δεν υπήρχαν περικοπές και δεν ήμουν καλή. Αλλά μου άρεσε και ήμουν αποφασισμένη. Κι από εκεί ξεκίνησε το ταξίδι μου ως αθλήτρια, όπου έμαθα τόσα πολλά από εκείνα τα μαθήματα που όλοι παίρνουμε από τον αθλητισμό: ομαδική δουλειά, επιμονή, θάρρος.
Το παραδέχομαι ότι ήμουν αργή στην εξέλιξη, αλλά εξακολουθώ να αποκομίζω τόσα πολλά από αυτά τα οφέλη που αποκομίζουν τα κορίτσια από την ενασχόληση με τον αθλητισμό. Είχα βελτιωμένη φυσική κατάσταση, γενικά καλύτερη υγεία, περισσότερη αυτοπεποίθηση. Γνωρίζουμε ότι οι μελέτες δείχνουν ότι η αθλητική συμμετοχή των κοριτσιών στο γυμνάσιο και των γυναικών στο κολέγιο συσχετίζεται με καλύτερες ακαδημαϊκές επιδόσεις και υψηλότερα ποσοστά αποφοίτησης. Βίωσα προσωπικά αυτό το στατιστικό δεδομένο. Πήρα καλούς βαθμούς και βρήκα τους ανθρώπους μου. Και τελικά, όταν αποφοίτησα, πεινούσα για περισσότερα. Ήθελα να δω ποιες ήταν οι δυνατότητές μου.
Έτσι συνέχισα την κωπηλασία, πολύ κωπηλασία, πολύ μελέτη, και μπήκα ακόμη και στην εθνική ομάδα των ΗΠΑ. Το έκανα όταν ήμουν στην Ιατρική Σχολή.»
Στη συνέχεια περιγράφει ένα σωρό θέματα υγείας και αντιξοότητες που αντιμετώπισε η ίδια και οι συναθλήτριές της λόγω:
- έλλειψης γνώσεων σε ατομικό επίπεδο ,
- πλημμελούς επιτήρησης και βοήθειας από προπονητές και υπόλοιπους συνεργάτες της ομάδας,
- γενικότερης αγνόησης αλλά και συνειδητής επιλογής απόκρυψης των θεμάτων που αντιμετωπίζουν οι γυναίκες αθλήτριες
Όλες αυτές οι προσωπικές εμπειρίες της, που μοιράζεται δημόσια, εκτιμώ ότι έχουν ουσιαστική αξία να κοινοποιηθούν περεταίρω για να έχει οποιοσδήποτε ενδιαφερόμενος μία ρεαλιστική εικόνα για το πώς ακριβώς έχουν τα πράγματα στην πράξη.
Και συνεχίζει:
«Μου άρεσε λοιπόν η προπόνηση με τις άλλες γυναίκες, αλλά δεν μου άρεσε πολύ το περιβάλλον. Και πίστευα ότι οι αθλήτριες άξιζαν περισσότερα… Και παράλληλα ήθελα να κάνω κάτι διαφορετικό με την ιατρική μου καριέρα. Με ενδιέφερε περισσότερο η φυσιολογία. Πραγματικά πίστευα ότι η αθλητική ιατρική πρέπει να είναι διεπιστημονική. Και με ένοιαζε το ενδοκρινικό, οι ορμόνες και το καρδιαγγειακό σύστημα. Με ένοιαζε η ψυχική υγεία και η διατροφή. Τότε λοιπόν… ήμουν τυχερή που είχα έναν άνδρα αφεντικό που πίστευε πραγματικά σε μένα. Ήταν ένας he-for-she, ένας ορθοπεδικός χειρουργός που καταλάβαινε τι έλεγα. Και το 2013, μου έδωσε την ευκαιρία να ξεκινήσω ένα γυναικείο αθλητικό πρόγραμμα.»
Ακολούθησαν με μεγάλη προσπάθεια κι επιμονή πάρα πολλές ακόμη δράσεις με συνέδρια, διασυνδέσεις, δικτύωση, ενημερωτικές κι εκπαιδευτικές εκδηλώσεις, όχι μόνο αποκλειστικά για τον κόσμο που ασχολείται επαγγελματικά ή ερασιτεχνικά με τον αθλητισμό, αλλά για το ευρύτερο κοινό πλέον.
Και συνεχίζει:
«Γνωρίζουμε ότι οι αθλήτριες υστερούν ως προς τη συμμετοχή τους στον αθλητισμό σε σύγκριση με τα αγόρια. Και αυτό το ποσοστό εγκατάλειψης διευρύνεται πραγματικά καθώς τα κορίτσια περνούν την εφηβεία. Πρέπει λοιπόν να κάνουμε περισσότερα, γιατί γνωρίζουμε ότι ο αθλητισμός στην πραγματικότητα δεν βοηθά μόνο στη σωματική και ψυχική υγεία, αλλά βοηθά επίσης να ωθήσει τα κορίτσια σε επιτυχημένες καριέρες. Το 80 τοις εκατό των γυναικών στελεχών του Fortune 500 ήταν αθλήτριες. Το 94 τοις εκατό των γυναικών σε C-suites έκαναν αθλήματα. Αλλά μεταξύ 2014 και 2020, όταν κοιτάξετε τα κορυφαία επιστημονικά περιοδικά αθλητικής άσκησης, μόνο το έξι τοις εκατό των δημοσιεύσεων, το έξι τοις εκατό των άρθρων, επικεντρώθηκαν αποκλειστικά στις γυναίκες.
Τότε μας χτύπησε το 2020 (πανδημία). Και ο κόσμος όπως τον ξέρουμε σταμάτησε. Φροντίζαμε την οικογένειά μας, τους φίλους μας, τους ασθενείς μας. Χάσαμε αγαπημένα πρόσωπα. Πάθαμε κατάθλιψη κι άγχος και οι αθλητές μας επίσης. Το σχολείο ακυρώθηκε. Τα αθλήματα ακυρώθηκαν. Οι Ολυμπιακοί Αγώνες αναβλήθηκαν. Και όμως η κλινική μας για αθλήτριες εξερράγη, επειδή τα κορίτσια μας διαχειρίζονταν το άγχος κάνοντας υπερβολική άσκηση, υποσιτισμό, ανησυχία για την εικόνα του σώματός τους. Έπαθαν τραυματισμούς και σοβαρές διατροφικές διαταραχές.»
Και τότε εμφανίστηκε επιτέλους η πολυπόθητη ιστορική συγκυρία-ανάγκη-ευκαιρία να πραγματοποιήσει το όραμά της! Και μάλιστα μετά από επίσημη πρόσκληση και με την υποστήριξη ακόμη κι όλων όσων μέχρι τώρα εθελοτυφλούσαν κι αντιστέκονταν σθεναρά σε αυτό!
«Θέλω όλοι να φανταστείτε ένα μέρος όπου θα μπορούσαν να έρθουν αθλήτριες και να λάβουν διεπιστημονική ιατρική περίθαλψη και απαντήσεις στις ερωτήσεις τους, ώστε να επιτύχουν κορυφαία απόδοση σε όλη τη διάρκεια της ζωής τους. Πού θα μπορούσαν να ενημερωθούν για τις σωματικές αλλαγές που συμβαίνουν κατά την εφηβεία, όπου θα μπορούσαν να μάθουν πώς να χρησιμοποιούν τον εμμηνορροϊκό τους κύκλο προς όφελος της απόδοσής τους, όπου θα μπορούσαν να λάβουν συμβουλές πρόληψης τραυματισμών ειδικά για το φύλο τους, όπου θα μπορούσαν να λάβουν διατροφικές συμβουλές, υποστήριξη ψυχικής υγείας , όπου θα μπορούσαν να μάθουν πώς να προπονούνται κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και μετά τον τοκετό, όπου θα μπορούσαν να μάθουν πώς να προπονούνται κατά τη μετάβαση στην εμμηνόπαυση και μετά…
Πραγματοποιούμε ήδη έρευνα πάνω στις επιπτώσεις του σεξ και του εμμηνορροϊκού κύκλου στην αθλητική επίδοση, στην ενεργειακή ανεπάρκεια στον αθλητισμό, στην εγκυμοσύνη και τον τοκετό, στην ψυχολογική ανθεκτικότητα, στην πρόληψη τραυματισμών και στην αποκατάσταση, στις διασταυρώσεις φυλής, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού, τάξης και ικανότητας, καθώς και στις επιπτώσεις της εμμηνόπαυσης. Μόλις σας είπα ότι πλησιάζω τα 50. Οι συμπαίκτριές μου και εγώ θέλουμε να ξέρουμε τι μας περιμένει στο μέλλον.».
Μπορείτε να παρακολουθήσετε εκτενώς την ενδιαφέρουσα ομιλία της από τον παρακάτω σύνδεσμο:
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
Πηγή
https://www.facebook.com/kateack
