Μία από τις ορατές συνέπειες της πανδημίας που πέρασε στα ψιλά γράμματα λόγω της γενικευμένης αναταραχής – με ευεργετικά κατά τη γνώμη μου αποτελέσματα για τον άνθρωπο- είναι η επιστροφή στη φύση. Συγκεκριμένα εκεί όπου αρκετοί από εμάς έχουν ένα σπίτι «στο χωριό». Η επιλογή αυτή έγινε για πολλούς λόγους, οικονομικούς και ψυχολογικούς.
Κάποιοι διέμειναν προσωρινά στα εξοχικά τους μέχρι να εξομαλυνθεί η πιεστική ψυχολογικά και πρακτικά υγειονομική κατάσταση που διαμόρφωσε καθοριστικά την καθημερινότητά μας. Αναζητούσαν τη διέξοδο σε ένα καθαρό περιβάλλον που να προσφέρεται για περιπάτους αναψυχής και διαβίωση με όρους σαφώς πιο ελεύθερους από τους αυστηρούς υγειονομικά επιτασσόμενους κανονισμούς συμπεριφοράς, που επιβάλει αναγκαστικά ο συγχρωτισμός με άλλους ανθρώπους μέσα στο πολυπληθέστερο περιβάλλον της πόλης.
Άλλοι αποφάσισαν να μετοικήσουν εκεί πιο μόνιμα. Είτε γιατί έχασαν τη δουλειά τους οριστικά κι αναζήτησαν άμεσα μία νέα επαγγελματική διέξοδο στην περιφέρεια, όπου ένας συγγενής, φίλος σε μία επαρχιακή πόλη ή ακόμη και μία αγροτική εγκατάσταση τους περίμενε. Είτε γιατί απλά μπορούσαν έτσι κι αλλιώς να εργαστούν εξ αποστάσεως.
Επομένως παρατηρήθηκε ένα σημαντικό κύμα φυγής από τα αστικά κέντρα προς την επαρχία. Ειδικά μετά το 1ο lockdown που κυριολεκτικά μας έπιασε απροετοίμαστους και βιώσαμε όλοι ανεξαιρέτως ένα ισχυρότατο σοκ.
Προσωπικά δεν θεωρώ ότι ήταν απαραίτητα μία αρνητική συνέπεια της πανδημίας. Τουναντίον πιστεύω ότι είναι πολύ μεγάλο πλεονέκτημα να μπορείς να ζεις μέσα στη φύση έχοντας όμως σχετικά άμεση πρόσβαση στις υπηρεσίες, τις παροχές και τις επιλογές μίας μεγαλούπολης.
Μένει να παρατηρηθεί σε εύρος χρόνου, αν αυτή η εκτενής μετακίνηση αστικού πληθυσμού θα έχει πραγματικά μόνιμο χαρακτήρα ή κάποιοι θα επανέλθουν εν καιρώ στο «κλεινόν άστυ»!
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
Πηγή
Γερμανία: Η πανδημία οδηγεί τους ανθρώπους μακριά από το κέντρο των μεγάλων πόλεων (europolitis.eu)
