Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που δεν κάνουν μπάνιο στη θάλασσα το καλοκαίρι, ενώ υπάρχουμε τόσοι άλλοι που το επιδιώκουμε με την πρώτη ευκαιρία για λόγους υγείας. Οι πρώτοι μάλιστα καταφεύγουν σε διάφορες δικαιολογίες για να το αποφύγουν πάση θυσία, όπως ότι απλά βαριούνται τρελά, πως είναι χαμένος χρόνος, ότι έχουν να κάνουν χρόνια (και μάλλον φοβούνται μη χαλάσουν το σερί)! Το σέβομαι, το αποδέχομαι, απλά δεν μπορώ να το χωνέψω. Πρόβλημά μου μεν, αλλά… εξακολουθώ να το σκέφτομαι και ειλικρινά προσπαθώ να κατανοήσω το γιατί!
Όταν είμαστε στις «μαύρες» μας, καθόμαστε και κοιτάζουμε τη θάλασσα ατέλειωτες ώρες, γιατί μας διώχνει τις στενάχωρες σκέψεις μακριά, όπως ακριβώς απομακρύνονται και τα κύματα από την ακτή. Όταν θέλουμε να δροσιστούμε το καλοκαίρι, εκεί τρέχουμε μόλις εξασφαλίσουμε ελεύθερο χρόνο για καφέ ή φαγητό ή μπάνιο στην παραλία. Όταν με πονάει η μέση μου από έναν παλιότερο τραυματισμό, το μπάνιο στη θάλασσα είναι που ανακουφίζει αμέσως τον πόνο. Επιπλέον το ιώδιο που αναπνέουμε κοντά της αλλά και προσλαμβάνουμε από τα θαλασσινά που τρώμε, κάνει πολύ καλό σε όλους όσους αντιμετωπίζουμε θέμα υγείας με το θυρεοειδή αδένα. Επίσης όταν τρώμε αρκετά ψάρια, βελτιώνεται η όρασή μας από το φώσφορο που περιέχουν. Ενδεικτικά μόνο αναφέρω τα της ευεργετικής επαφής μας με τη θάλασσα.
Ακριβώς λοιπόν για όλα αυτά τα οφέλη που αποκομίζουμε και προσφέρει η θάλασσα στην υγεία μας, δεν καταλαβαίνω τους «αλλεργικούς»! Κι επιπροσθέτως αυτό που δεν μπορώ να αποδεχτώ είναι το λυπηρό γεγονός ότι λόγω ελλιπούς υποδομής σε ειδικές κατασκευές και κατάλληλα αμαξίδια υπάρχουν τόσοι πολλοί συμπολίτες μας Α.Μ.Ε.Α. αλλά και τουρίστες με ειδικές ικανότητες, τραυματισμούς και παραπληγίες, που δεν μπορούν να έχουν πρόσβαση στη θάλασσα με την ίδια ευχέρεια που έχουμε οι υπόλοιποι. Έτσι όμως αποστερούνται σημαντικά από το να απολαύσουν όλα αυτά τα πολύτιμα πλεονεκτήματα που προσφέρει στον ανθρώπινο οργανισμό το θαλασσινό μπάνιο.
Δεν είναι καιρός πια να μεριμνήσουμε ώστε να εξοπλιστούν με κρατική πρωτοβουλία όλες κατά το δυνατόν οι ελληνικές παραλίες με ειδικό εξοπλισμό πρόσβασης στη θάλασσα για περισσότερη βοήθεια προς τον εκάστοτε συνοδό, αλλά γιατί όχι ιδανικά και για την πλήρη αυτονομία κινήσεων κάθε ενδιαφερόμενου;
Για να μην κοιτάνε τη θάλασσα μόνο από μακριά…
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
