Από την εμφάνιση του Διαφωτισμού κι εξής, οι ανθρωπιστικές επιστήμες δέχονται συνεχή πλήγματα, σε έναν <<πόλεμο>> σχεδόν 2,5 αιώνων. Η θετική αντίληψη των πραγμάτων από κοινού με τα επιτεύγματα της βιομηχανικής επανάστασης δημιούργησαν συγκεκριμένα δεδομένα. Αργά αλλά σταδιακά δημιουργήθηκε ένα κλίμα απαξίωσης και υποτίμησης των ανθρωπιστικών επιστημών. Αυτό το κλίμα αναπόφευκτα έχει μεταφερθεί και στη γλώσσα μας. Γιατί να γράφω σωστά, γιατί να μιλάω σωστά αφού με καταλαβαίνεις; Τι σημασία έχει να γράφω και να μιλάω σωστά; Εσύ που με διορθώνεις συνέχεια είσαι <<grammar Nazi>>. Ναι υπάρχει αυτός ο όρος.
Ας τα πάρουμε από την αρχή. Η γλώσσα, η κάθε γλώσσα έχει την επίσημη μορφή της γραμματικά, συντακτικά, λεξιλογικά, και την <<ομιλούμενη>> μορφή της. Είναι λογικό να κάνουμε κάποια λάθη στον προφορικό λόγο. Κάθε λαός το κάνει αυτό. Η προφορικότητα συγχωρεί πιο εύκολα. Ωστόσο, οι κανόνες, όπως σε όλα τα πράγματα, υπάρχουν για συγκεκριμένο λόγο, και εξυπηρετούν κάποια λογική. Μπορεί να μην την καταλαβαίνουμε αλλά υπάρχει. Εγώ προσωπικά, δεν καταλαβαίνω τον δεύτερο νόμο της θερμοδυναμικής. Δεν τον αποκάλεσα όμως ποτέ άχρηστο, ούτε τον αποκάλεσα δεύτερο νόμο της θερμάστρας. Και μιας και πιάσαμε τις θετικές επιστήμες, οι οποίες <<είναι πιο χρήσιμες>> και <<τις χρησιμοποιούμε στην καθημερινή ζωή μας>>, δεν βλέπω να τα πάμε τόσο καλά κι εκεί. Η γλώσσα είναι ένα εργαλείο. Ως τέτοιο, πρέπει να χρησιμοποιείται σωστά. Δεν θα χρησιμοποιούσαμε ποτέ τον τύπο της ταχύτητας για να εξηγήσουμε το βάρος. Δυστυχώς, ακόμα και άνθρωποι των γραμμάτων δε βοηθούν. Έχω ακούσει υποψήφιο διδάκτορα φιλολογίας να λέει ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα με τα greeklish. Είναι ένας πιο απλός τρόπος επικοινωνίας. Δεν υπάρχει κανένας εκφυλισμός με άλλα λόγια.
Γιατί να μιλάω σωστά αφού καταλαβαίνεις τι θέλω να πω. Το γεγονός ότι έχω την ικανότητα και την ευστροφία να αποκωδικοποιώ ότι είναι αυτό που προσπαθείς να πεις, δεν σε δικαιολογεί, ούτε σε απαλλάσσει. Έχουμε φτάσει σε ένα σημείο η άγνοια και η βλακεία να είναι απόλυτα αποδεκτές και η γνώση να είναι ποινικό αδίκημα. Δεν πειράζει που παθαίνω εγκεφαλικό κάθε φορά που σε ακούω να μιλάς ή διαβάζω κάποιο γραπτό σου. Αν όμως σε διορθώσω είμαι κομπλεξικός, snob, επιδειξιομανής και σου δημιουργώ ψυχολογικά. Σίγουρα.
Από την άλλη πλευρά, οφείλουμε να αναγνωρίσουμε ότι η γλώσσα είναι ένας ζωντανός οργανισμός, ο οποίος εξελίσσεται. Επίσης, καθώς η γλώσσα είναι το εργαλείο του κόσμου, οι αλλαγές που αυτός επιφέρει, λογικά γίνονται κομμάτι της γλώσσας. Και πάλι δεν αποτελεί δικαιολογία ή πανάκεια, εντούτοις είναι η πραγματικότητα. Οπότε όλα καλά. Σε λίγα χρόνια θα έχουμε μια εξαιρετικά περιορισμένη λεξιλογικά γλώσσα, με ακουστική ορθογραφία και σκιώδη γραμματική. Είναι απλά κρίμα να μην βλέπουμε το πόσο κακή είναι αυτή η εξέλιξη πριν γίνει αμετάκλητο γεγονός.
