Ο ΠΑΟΚ πέτυχε χθες στο Βέλγιο μια μεγάλη νίκη, η οποία συνδυάστηκε με ιστορική πρόκριση. Δειλά δειλά ψιθυρίζεται το όνειρο. Η χθεσινή βραδιά είναι από αυτές που δεν ξεχνάς. Από αυτές που σε κάνουν να αγαπάς το ποδόσφαιρο ακόμα περισσότερο. Στην παρούσα κατάσταση, τέτοια βράδια τα έχουμε ανάγκη.
Σήμερα, με τον ΠΑΟΚ στους 8 της Ευρώπης, ποιος οπαδός, ποιος φίλαθλος του ΠΑΟΚ δεν νιώθει ευφορία;Υπάρχει μια θετική αύρα. Νιώθεις ότι μπορείς να αντιμετωπίσεις ότι έρχεται ελάχιστα πιο εύκολα. Μέσα στο σκοτάδι του πολέμου, της ακρίβειας που τσακίζει, των δολοφονιών,των σκανδάλων, του μέλλοντος που φαντάζει ζοφερό, το δίωρο του ΠΑΟΚ είναι η αχτίδα φωτός που σου δίνει την παράλογη ίσως ελπίδα ότι μπορεί και να τα καταφέρουμε. Παράλογη μεν, απαραίτητη δε. Θέλεις το “παραθυράκι” για να συνεχίσεις.
Και εδώ έρχεται το ποδόσφαιρο. Μπορούμε να πούμε πολλά για το σύγχρονο ποδόσφαιρο. Για τα όσα “παίζονται” στον βωμό του. Για τα άκρα που μπορεί να φτάσει κάποιος. Άνθρωποι χάνονται, υποτίθεται στο όνομα μιας ομάδας. Αλλά! Τέτοια βράδια απεικονίζουν στο πρόσωπο των ανθρώπων, το αγνό ποδόσφαιρο που αγαπάμε. Αυτό που πρέπει να επικρατήσει. Το ποδόσφαιρο που μέσα στον χορό των εκατομμυρίων,της εμπορευματοποίησης και της πολιτικής, η μπάλα, η αληθινή μπάλα είναι “εδώ”. Αντιστέκεται και πάντα αυτό θα κυνηγάμε.
Ότι και να λέει ο οποιοσδήποτε για το ποδόσφαιρο, αν δεν έχει νιώσει μια τέτοια στιγμή, δεν έχει ιδέα τι λέει. Όπως είπε κάποτε ο θεός του ποδοσφαίρου, η μπάλα δεν λεκιάζεται.
