Μετά από αρκετά χρόνια η ευρωπαϊκή ήπειρος βιώνει έναν πόλεμο στο έδαφος της. Δεν είναι όμως ο πρώτος μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.  Έχει προηγηθεί η εισβολή στην Κύπρο  και ο  πόλεμος της Γιουγκοσλαβίας. Το γεγονός ότι δεν το αναφέρει ή δεν το θυμάται κανείς είναι εξόχως προβληματικό. Η ρωσική εισβολή, έδειξε κάποια πράγματα.

Αρχικά, είναι προφανές πως η Ευρωπαϊκή Ένωση δεν είναι διατεθειμένη να προασπίσει το υπ’ αριθμόν ένα αγαθό, για το οποίο δημιουργήθηκε εξαρχής. Την ειρήνη στο ευρωπαϊκό χώμα. Είμαστε μαζί σας, θα επιβάλλουμε κυρώσεις αλλά δεν θα στείλουμε στρατό. Κάναμε ότι μπορούσαμε για να φέρουμε τον εθνικισμό ξανά στην Ευρώπη, σας ρίξαμε στο στόμα του λύκου, και τώρα; Φωτίζουμε τον πύργο του Άιφελ και την πύλη του Βραδεμβούργου στα χρώματα της Ουκρανικής σημαίας.

Η Ευρώπη έχει μείνει στην εποχή που διαφέντευε την οικουμένη. Δεν έχει καταλάβει ωστόσο ότι κανείς πλέον δεν την υπολογίζει , ιδιαίτερα όσο η ίδια θεωρεί.  Μόνο οι τράπεζες, οι αγορές και οι θεσμοί έχουν σημασία. Για όλα τα άλλα λυπάμαι ατυχήσατε. Επίσης η ευρωπαϊκή ενοποίηση δέχεται πλήγματα όσο και αν θέλουμε να  αγνοούμε αυτή την εξέλιξη.

Δίπλα στις ευθύνες της Ρωσίας, τεράστιες είναι και οι ευθύνες του δυτικού “στρατοπέδου”. Γνώριζαν με μαθηματική ακρίβεια τι θα συμβεί με τις ενέργειες τους, και παρόλα αυτά, αντιμετώπισαν τη Ρωσία όπως τη Γερμανία μετά τον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Τα αποτελέσματα τα είδαμε και τα βλέπουμε.

Οι σημερινές κινήσεις της Ρωσίας, είναι οδηγός για ανάλογες κινήσεις από την Τουρκία σε Θράκη και Αιγαίο. Η Ελλάδα άραγε κατάλαβε τι συμβαίνει; Είναι έτοιμη, να αντιμετωπίσει τον τουρκικό αναθεωρητισμό; Είναι έτοιμη να αντιμετωπίσει την τεράστια ενεργειακή κρίση που έρχεται;

Με ελάχιστες εξαιρέσεις φάνηκε χωρίς αμφιβολία ότι ο μέσος άνθρωπος θα χρησιμοποιήσει ακόμα και έναν πόλεμο για να τονώσει το εγώ του και να αυτοπροβληθεί. Τη μία μέρα επαναπροωθήστε τις βάρκες στο Αιγαίο, και την επόμενη φωτογραφίες με τα παιδάκια που κλαίνε στη θέα των πατεράδων τους να πηγαίνουν στον πόλεμο. Κείμενα γεμάτα στόμφο, κατάρες, στήριξη και φυσικά φωτογραφίες γεμάτες μηνύματα αλλά κενές περιεχομένου. Και φυσικά κάπου εκεί δίπλα δίπλα  μια προφητεία που μάλλον βγήκε αληθινή και το #standwithUkraine.

Κλείνοντας, ένα προσωπικό παράπονο. Όχι άλλες φωτογραφίες γεμάτες μηνύματα αλλά κενές περιεχομένου. Όχι άλλα δακρύβρεχτα κείμενα για τον άνθρωπο, τη στιγμή που ζητάμε φερειπείν επαναπροώθηση σκαφών στο Αιγαίο. Ή βοηθάμε ή σωπαίνουμε. Φτάνει πια με την ψεύτικη ευαισθησία. Αφού είμαστε όλοι τόσο ευαίσθητοι γιατί είναι ο κόσμος έτσι;

 

Πείτε μας τη γνώμη σας
9Τέλειο1Καλό0Αστείο0Wow0Λυπηρό0Κακό

0 Σχόλια

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.