Ο Χάρι και το Κύμα της Μεγάλης Παραίτησης…

Θα μπορούσε κάλλιστα να είναι ένας νέος τίτλος από γνωστή δημοφιλή σειρά παιδικών βιβλίων με έναν μικρό μάγο που ανατρέπει τα δεδομένα, αλλά δεν είναι… Είναι μία πραγματικότητα. Μία από τις περιπτώσεις εκείνες που η πραγματικότητα ενός μικρού, επαναστάτη τέως πρίγκιπα θα μπορούσε να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για ένα ακόμη παραμύθι… «Μια φορά κι έναν καιρό ήταν ένα πριγκιπόπουλο που ασφυκτιούσε με τα καθήκοντα της ζωής στο παλάτι, και γι’ αυτό τα παράτησε όλα και το έσκασε με την αγαπημένη του σε έναν πολύ μακρινό παράδεισο…»

Προσωπικά τουλάχιστον αυτά κατάλαβα από τις δημόσιες τοποθετήσεις του Χάρι, και θεωρώ ότι αγγίζουν και αφορούν όλους μας. Μάλιστα όσο περνάει ο καιρός και ξεδιπλώνει δημόσια το σκεπτικό του για τις «παράλογες» κατά τα ειωθότα ενέργειές του, η πολύ συγκεκριμένη οπτική κι επεξήγηση για τις επιλογές του, μου κίνησε το ενδιαφέρον. Ήταν άλλωστε και η αφορμή να ανακαλέσω στη μνήμη μου κι άλλα πολλά μεμονωμένα δημοσιεύματα που πέφτουν κατά καιρούς στα χέρια μου με ιστορίες κοινών θνητών, καθημερινών «ηρώων», που κάνουν «ασυνήθιστες» επιλογές ζωής.

Μία δικηγόρος που εργαζόταν σε πολύ ονομαστή πολυεθνική δικηγορική εταιρία της Νέας Υόρκης, παραιτήθηκε από την εντελώς ψυχοφθόρα εργασία της, κι άνοιξε ένα μαγαζί με χειροποίητες παραδοσιακές πίτες της γιαγιάς με το προϊόν της να γίνεται ανάρπαστο ως μεσημεριανό σνακ. Μία άλλη δικηγόρος παραιτήθηκε από το γραφείο στο οποίο εργαζόταν στο Λονδίνο, και ξεκίνησε τη δική της επιχείρηση με φρεσκοστιμμένους χυμούς λαχανικών και φρούτων. Θα μπορούσα να απαριθμήσω πλείστες ακόμη περιπτώσεις τόσο του κλάδου μου όσο κι άλλων, που είτε κάπου διάβασα, είτε γνωρίζω προσωπικά, ανθρώπων που, αν και ήταν εξαιρετικά καταρτισμένοι επαγγελματίες πάνω στο αντικείμενό τους, τόλμησαν κι έκαναν ωστόσο στροφή 180 μοιρών στην καριέρα και τη ζωή τους, επειδή από ένα σημείο κι έπειτα συνειδητοποίησαν ότι απλά δεν τους «γέμιζε» για διάφορους προσωπικούς λόγους η εργασία τους.

Αξιοθαύμαστοι όλοι τους, κατά την άποψή μου που συμπίπτει με αυτή του τέως πρίγκιπα, και από τα θετικότερα παραδείγματα προς μίμηση. Και σίγουρα απέχουν κατά πολύ από πολλά «ανθρωπάκια» που, αν και καταφανώς δυστυχισμένα και ανικανοποίητα με την επαγγελματική τους ζωή, αρνούνται συνειδητά να δουλέψουν ουσιαστικά με τον εαυτό τους και να κατακτήσουν την προσωπική τους ευτυχία. Αρκούνται στη χαιρεκακία τους για την αποτυχία του διπλανού τους και η μεγαλύτερη φιλοδοξία και χαρά τους είναι κατά βάση να «ψοφήσει η κατσίκα του γείτονα» επιτέλους από τις πολλές άκαρπες προσπάθειες ανέλιξης. Μιλάμε για τέτοια ψυχική «φτώχια» και «γύμνια»! Βάζουν μάλιστα ύπουλα και τρικλοποδιές δοθείσης ευκαιρίας και λοιδορούν όποιον τολμά να ρισκάρει, να αγωνίζεται και να επιδιώκει «αδιανόητα» πράγματα.

Ήρθε όμως η πανδημία και μας ταρακούνησε για τα καλά σαρώνοντας καταλυτικά αγκυλωτικές νοοτροπίες κι αυταπάτες ετών. Αν και πολλοί απολύθηκαν μαζικά από τις ίδιες τις επιχειρήσεις που τους απασχολούσαν, άλλοι τόσοι ωστόσο παραιτήθηκαν οικειοθελώς -κυριολεκτικά «τα βρόντηξαν κι έφυγαν»- από εντελώς «άρρωστα» και τοξικά εργασιακά περιβάλλοντα για να επιδιώξουν κάτι διαφορετικό, καλύτερο ενδεχομένως κατά την κρίση, τις προτιμήσεις και τις αντοχές τους. Μα οι άνθρωποι με προσωπικότητα που αληθινά τολμούσαν ανέκαθεν, δεν περίμεναν έτσι κι αλλιώς την πανδημία να τους ανατρέψει τα «δεδομένα» και να τους «παροτρύνει» εξαναγκαστικά να αλλάξουν πορεία πλεύσης στα επαγγελματικά τους. Ούτε «κολλούσαν» στην αποδοκιμασία των τρίτων (ξένων και συγγενών) αντί να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Η αλήθεια είναι ωστόσο ότι πλέον η παραίτηση από μία «ανθυγιεινή» εργασία, όπου υποαμείβεσαι και παράλληλα συνθλίβεσαι ψυχολογικά, αποτελεί ένα κοινωνικό φαινόμενο που έχει λάβει μαζικότερες διαστάσεις συγκριτικά με παλαιότερα και κάπως σχεδόν «νομιμοποιήθηκε» κι έγινε επιτέλους κοινωνικά αποδεκτή σταδιακά.

Ποτέ δεν είναι αργά να θέσει κάποιος ως προτεραιότητα στη ζωή του την πνευματική του υγεία και ισορροπία, ακριβώς όπως το έθεσε ξεκάθαρα το ζήτημα και ο τέως πρίγκιπας. Και η όποια προϋπάρχουσα επαγγελματική εμπειρία πάντα θα σου χρησιμεύει σε κάθε επόμενο βήμα, θεωρώ. Απλώς θα αξιοποιηθεί πλέον εναλλακτικά. Και σίγουρα μπορείς πάντα να μάθεις συμπληρωματικές ή κι εντελώς νέες τέχνες. Αρκεί να ανακαλύψεις την αληθινή σου κλίση και να διαμορφώσεις το δικό σου ξεχωριστό δρόμο.

Δύσκολα θα είναι πάρα πολύ. Στο υπόσχομαι και στο υπογράφω. Μόνος σου θα είσαι κατά πάσα πιθανότητα. Θα ματώνεις καθημερινά και θα δεχτείς απίστευτο πόλεμο. Θα κληθείς να διαχειριστείς πολλές ήττες για κάθε μία νίκη που θα καταφέρνεις. Θα σε προδώσουν επανειλημμένα «δικοί» σου άνθρωποι για τα λεφτά και τη διατήρηση της «τάξης» που εσύ αμφισβητείς, αλλά βολεύει άλλους. Μακάρι να είσαι τυχερός και να βρεις αξιόπιστους συνοδοιπόρους. Αλλά κι αν δεν βρεις… μην παραιτηθείς ποτέ από την προσπάθειά σου. Οπλίσου με υπομονή και συνέχισε για όσο χρόνο θα σου χρειαστεί μέχρι να σταθείς αυτόνομα στα πόδια σου, γιατί μακροπρόθεσμα θα αξίζει τον κόπο να μπορείς να επιλέξεις ελεύθερα αυτό που θέλεις πραγματικά. Άλλωστε «μπορείς μέχρι εκεί που θέλεις», λένε.

ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ

 

ΠΗΓΗ

Prince Harry: Quitting a Job for Mental Health Reasons Can Be Good | Marie Claire (US)

Πείτε μας τη γνώμη σας
7Τέλειο0Καλό0Αστείο0Wow0Λυπηρό0Κακό

0 Σχόλια

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.