ΨΕΥΤΟΔΙΛΗΜMΑΤΑ ΑΡΙΣΤΩΝ.
Εδώ και 15 μέρες στην χώρα έχει επιβληθεί το δεύτερο lockdownλόγω του covid 19. Αυτό για το οποίο ο Πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έλεγε ότι θα αποτελέσει ταφόπλακα για την οικονομία πριν από ένα μήνα. Πως φτάσαμε όμως σε αυτό που ήθελαν να αποφύγουν με κάθε τρόπο; Ποιες οι ευθύνες της κυβέρνησης και ποιον ρόλο έπαιξε η αντιπολίτευση σε αυτό το διάστημά; Από τις θριαμβολογίες του Ιουνίου, το βιαστικό άνοιγμα των συνόρων για να διασωθεί δήθεν η τουριστική περίοδος και τον μονοψήφιο αριθμό ημερησίων κρουσμάτων, στα γεμάτα νοσοκομεία ,την κλειστή αγορά και την απόγνωση του κόσμου, 4 μήνες δρόμος. Η Θεσσαλονίκη και γενικότερα η Βόρεια Ελλάδα για μια ακόμη φορά σημειώνουν αρνητικές πρωτιές, τυχαίο η επιλεκτική αντιμετώπιση; Οι δομές, τα μέσα μαζικής μεταφοράς έχουν παίξει τον ρόλο τους φυσικά.
Νομίζω ότι η επιτυχής αντιμετώπιση του ιού την άνοιξη έφερε μια χαλάρωση των αντανακλαστικών της κυβέρνησης σχεδόν αδικαιολόγητη. Τον Μάρτιο ομολογουμένως πάρθηκαν έγκαιρα και αυστηρά μέτρα που με την πειθαρχεία που έδειξαν σε αυτά οι πολίτες, με την ατομική ευθύνη που επέδειξαν έφεραν την επιτυχία. Από τον Ιούνιο όμως που το σύστημα Υγείας θα έπρεπε να προετοιμαστεί για να αντιμετωπίσει το δεύτερο κύμα που θα ερχόταν σίγουρα δεν έγιναν οι κατάλληλοι χειρισμοί με αποτέλεσμα να πιαστούμε σχεδόν στην ίδια κατάσταση. Η Κυβέρνηση μιλούσε για στήριξη της οικονομίας έναντι της Υγείας σε ένα επίπλαστο δίλημμα καθώς χωρίς να διαφυλάξουμε την δημόσια υγεία δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν κανονικές συνθήκες στην οικονομία. Αυτά τα δύο ταυτίζονται άμεσα και δεν μπορώ να καταλάβω πως θα γινόταν ο διαχωρισμός. Μιλάμε προφανώς για αδικαιολόγητη ηρεμία, βιαστικό άνοιγμα των συνόρων που ελάχιστα βοήθησε τον τουρισμό, καθώς πολλά μεγάλα ξενοδοχεία έμειναν κλειστά και πάρα πολλοί άνθρωποι άνεργοι.
Το δεύτερο κλείσιμο της αγοράς είναι όντως καταστροφικό γιατί χιλιάδες μικρές επιχειρήσεις είναι στα πρόθυρα της χρεοκοπίας. Αυτές οι επιχειρήσεις θα πρέπει να στηριχτούν οικονομικά από το κράτος, όπως και χιλιάδες νοικοκυριά που αντιμετωπίζουν ακόμη και πρόβλημα επιβίωσης. Το ζήτημα που προκύπτει όμως αυτήν την στιγμή είναι ότι αφού δεν ισχύουν περιορισμοί στις κρατικές ενισχύσεις πλέον το κάθε κράτος έχει την δυνατότητα να ενισχύσει τις επιχειρήσεις όσο του επιτρέπουν τα οικονομικά του. Προφανώς και βγαίνοντας λοιπόν από αυτήν την κρίση θα έχει δημιουργηθεί και άλλο έλλειμα στην οικονομία της Ελλάδας το οποίο θα επιφέρει νέα μέτρα σε μια κοινωνία που δοκιμάζεται ήδη 10 χρόνια. Θα χρειαστεί ξανά χρόνος και υπομονή από πολίτες που ταλαιπωρούνται τόσον καιρό και δεν βλέπουν τις θυσίες τους να πιάνουν τόπο, παρά μόνο να χάνονται καθημερινά κεκτημένα ετών και περιουσίες. Η Κυβέρνηση ρίσκαρε πολύ κατά την γνώμη μου και έβαλε την χώρα σε μεγαλύτερες περιπέτειες, αλλά και τους πολίτες σε κίνδυνο αναφορικά με τον ιό καθώς δεν έγιναν όσα επιβάλλονταν να γίνουν από το καλοκαίρι. Η επίταξη κλινικών άρον άρον και η προσπάθεια επιβολής των μέτρων με σκληρή αστυνόμευση προδίδουν πανικό και αδιέξοδα.
Από την άλλη έχουμε μία αντιπολίτευση που δεν μπορεί να αρθρώσει εναλλακτική λύση αι ποντάρει στην καταστροφή για να κερδίσει εκλογικά. Λαϊκισμός και παλινωδίες από την πλευρά της φέρνουν ακόμη μεγαλύτερη ανασφάλεια στον πολίτη που βλέπει ότι δεν έχει εναλλακτική λύση μιας κακής κυβέρνησης. Η αντιπολίτευση πρέπει να διατυπώσει ένα ολοκληρωμένο αφήγημα που θα μπορεί να εγγυηθεί ένα καλύτερο μέλλον αν θέλει κάποια στιγμή να επανέλθει στην διακυβέρνηση της χώρας. Θεωρώ ότι χρειάζεται σοβαρότητα και στόχευση και όχι κραυγές και παλινωδίες.
Τελικά αυτοί που θα κληθούν να σηκώσουν το βάρος είναι οι πολίτες. Κουρασμένοι, ανασφαλείς, χρεωκοπημένοι οικονομικά, και ηθικά κάποιοι, να σηκώσουν ξανά στις πλάτες τους την Ελλάδα με την ατομική ευθύνη και την συνέπεια τους.
Καλό κουράγιο, όπως είπε και μια ψυχή κάποτε θα τα καταφέρουμε.
Πάντα κακοπροαίρετος.
Χρήστος Λαμπής.
