Κάθε φορά που ανακοινώνονται αυξήσεις τιμών σε βασικά καταναλωτικά αγαθά, τα συναισθήματα του αγοραστικού κοινού δεν είναι εύλογα και τόσο ευχάριστα. Ιδιαίτερα δε όταν οι αυξήσεις αφορούν μόνο στα αγαθά αλλά όχι παράλληλα και στους μισθούς, ώστε να μπορέσουμε έτσι να ανταποκριθούμε στο ακριβότερο εις το εξής κόστος διαβίωσης. Θα αναρωτηθεί όμως κάποιος «Μα, καλά. Αφού ανακοινώθηκαν εξίσου αυξήσεις και «στα μισθά»;», όπως έλεγε και η μεγάλη ηθοποιός Σαπφώ Νοταρά; Ναι, ανακοινώθηκαν, αλλά το ποσοστό της προσαύξησης είναι αστείο και πολύ μικρό συγκριτικά με ό,τι θα κληθούμε να πληρώσουμε εφεξής για βασικά είδη διαβίωσης. Και μάλιστα καθαρά για λόγους ψυχολογικής προετοιμασίας είθισται πάντα να μας το ανακοινώνουν πρώτο-πρώτο. Αμέσως πριν «χτυπήσουν κόκκινο» οι τιμές στα ράφια των καταστημάτων. Για να μας έρθει λίγο πιο μαλακά η όλη ιστορία!

Γιατί όμως ανακοινώθηκαν τώρα τέτοιες αυξήσεις; Τι συνέβη και πήραν οι τιμές την ανηφόρα; Τι έγινε στα ξαφνικά και παρατηρούμε τέτοιο ντόμινο ανατιμήσεων στα καταναλωτικά αγαθά; Το Gnomes.gr έψαξε, ρώτησε, διερεύνησε και σας παραθέτει συνοπτικά κι ανώνυμα τις απόψεις ανθρώπων της αγοράς για την αιτία της επερχόμενης λαίλαπας ανατιμήσεων.

Στον κλάδο της Ενέργειας.

Η ενέργεια δυστυχώς ή ευτυχώς είναι ένα χρηματιστηριακό προϊόν, αρκετά ευαίσθητο όσον αφορά στη διακύμανση των τιμών της. Μεγάλες δυνάμεις ανάλογα με τα συμφέροντα τους αυξομειώνουν κατά το δοκούν τις τιμές των ορυκτών καυσίμων, του φυσικού αερίου και κατ’ επέκταση αυτών του ηλεκτρικού ρεύματος, που κι αυτό τελευταία εντάχθηκε σε ένα καθεστώς πλειστηριασμού. Η Μέση Ανατολή, που σχεδόν πάντα βρίσκει λόγους για να «φλέγεται», προκαλεί με την πολιτική και οικονομική αστάθεια που επικρατούν στην περιοχή, τον κύριο λόγο αύξησης της τιμής του πετρελαίου, που είναι η κινητήριος δύναμη και η πρώτη ύλη για πολλά άλλα προϊόντα. Η αποχώρηση των παγκόσμιων «σερίφηδων» από χώρες όπου είχαν επέμβει στρατιωτικά και πολιτικά, και η επικράτηση ενός νέου «μεσαίωνα» σε κράτη της Ανατολής, επέφεραν σοβαρές και διαρκείς αυξήσεις στο πετρέλαιο, που μεσούσης της καραντίνας είχε φτάσει και σε αρνητικά επίπεδα. Οι ψυχρότατες σχέσεις Ε.Ε. – Ρωσίας και η αμοιβαία επιβολή κυρώσεων προκάλεσαν αυτές τις αυξήσεις στο φυσικό αέριο και στα παράγωγα προϊόντα του. Όσο για τις αυξήσεις στο χρηματιστήριο του ρεύματος αυτές οφείλονται κυρίως στην άνοδο της τιμής του φυσικού αερίου και του πετρελαίου. Η κλιματική αλλαγή επηρέασε σε μεγάλο βαθμό τη φθηνή αιολική ενέργεια, που είχε μικρή συνεισφορά στην κατανάλωση κατά τους αλλεπάλληλους καύσωνες που ζήσαμε, όπως και τις αυξανόμενες περιβαλλοντικές ρήτρες του διοξειδίου του άνθρακα. Επίσης έγινε εισαγωγή ηλεκτρικού ρεύματος που ήταν αρκετά δαπανηρή, με στόχο να εξυπηρετηθεί η εγχώρια ζήτηση και να μην καταρρεύσει το σύστημα της ΔΕΔΔΗΕ.

Στον Πρωτογενή τομέα παραγωγής.

Οι αυξήσεις στον πρωτογενή τομέα εκτός από τον βασικό ύποπτο που είναι τα καύσιμα, οφείλονται κυρίως στην κλιματική αλλαγή και στις επιπτώσεις της πανδημίας.  Η παραγωγή του καφέ και των δημητριακών που χρηματιστηριακά ονομάζονται commodities (εμπορεύματα) και ναι είναι και αυτά χρηματιστηριακά προϊόντα με διαρκείς διακυμάνσεις στις τιμές τους, είχαν αρκετά μεγάλη μείωση στην παραγωγή εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής και των βίαιων καιρικών φαινομένων αυτής. Ο συνδυασμός μάλιστα αυτών των φαινομένων με τους διαρκείς περιορισμούς που επέφερε η πανδημία και ειδικά στον περιορισμό μετακινήσεων του εργατικού δυναμικού ήταν η αφορμή για την μεγάλη εκτόξευση τιμών των εμπορευμάτων αυτών. Στην Βραζιλία ειδικά αναφέρθηκε ότι τα καιρικά φαινόμενα και η δυσκολία εύρεσης φτηνού εργατικού δυναμικού για τις φυτείες καφέ έριξαν την παραγωγή σχεδόν κατά 35%. Να υπενθυμίσω ότι η Βραζιλία είναι βασική παραγωγός καφέ και παραγώγων του που συνεισφέρει περίπου το 50% της παγκόσμιας παραγωγής. Ανάλογα ποσοστά πτώσεις ανέφεραν και άλλες χώρες με βασική τους παραγωγή τον καφέ. Το ίδιο ακριβώς για να μην σας κουράζω συμβαίνει και με τα δημητριακά που χρήζουν ιδιαίτερης φροντίδας και ένταση εργατικού κεφαλαίου.

Στις Πρώτες ύλες.

Οι πρώτες ύλες μπήκαν στo ράλλυ της ανόδου των τιμών πολύ πριν αρχίσει το πανηγύρι με τα καύσιμα. Η πανδημία και η περιορισμένη ζήτηση διαρκούσης της καραντίνας σε συνδυασμό με τον περιορισμό των μετακινήσεων του εργατικού δυναμικού, οδήγησαν στο κλείσιμο εργοστασίων και χαλυβουργείων με αποτέλεσμα τον περιορισμό της παραγωγής και επεξεργασίας μετάλλων κι άλλων πρώτων υλών. Ενδεικτικά αναφέρω ότι η τιμή του σιδήρου τον Απρίλιο του 2020 ήταν περίπου στα 650 ευρώ/τόνο και σήμερα πλησιάζει τα 1800 ευρώ/τόνο. Βέβαια βασικό ρόλο στην εκτίναξη των τιμών αυτών παίζει και το κόστος μεταφορά τους, που γίνεται κυρίως με πλοία.

Στις Μεταφορές.

Σοβαρό αντίκτυπο λοιπόν στις υπερβολικές ανατιμήσεις προϊόντων έχουν και οι μεταφορές τους. Οι ναυλαγορές έχουν πάρει φωτιά, καθώς το πλοίο είναι το βασικότερο μέσο μεταφοράς προϊόντων ειδικά από τις χώρες της Άπω Ανατολής προς την Ευρώπη, με αποτέλεσμα την ξέφρενη άνοδο των τιμών στις μεταφορές εμπορευματοκιβωτίων που δεν έχει σταματημό. Ενδεικτικά αναφέρω ως παράδειγμα που πληροφορήθηκα, ότι η ναύλωση ενός μεγάλου κοντέινερ στην αρχή της πανδημίας με αφετηρία ένα εμπορικό λιμάνι της Κίνας και προορισμό ένα αντίστοιχο στην Ελλάδα κόστιζε από 1700$ – 2000$, ενώ σήμερα η τιμή του έχει ξεπεράσει τα 7500$ με ορίζοντα τα 10000$. Όπως αντιλαμβάνεστε, η πρωτογενής παραγωγή στην χώρα μας «ποινικοποιήθηκε», «τιμωρείται» και κοστίζει πλέον αδρά, με αποτέλεσμα να έχει οσονούπω σοβαρό αντίκτυπο στην αγοραστική μας ικανότητα πρώτων υλών.

Στα ακίνητα.

Για άλλη μια φορά κάποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις διεθνείς συγκυρίες και σε συνδυασμό με την μακροχρόνια οικονομική κρίση, οδηγούν εκ νέου την αγορά ακινήτων σε αδικαιολόγητες αυξήσεις τιμών. Αποτέλεσμα της μακροχρόνιας οικονομικής κρίσης και της πανδημίας είναι ο περιορισμός αλλά και η παύση της παλαιποτέ ανοικοδόμησης με αποτέλεσμα τον περιορισμό των διαθέσιμων ακινήτων προς μίσθωση ή αγορά και την εκτόξευση τιμών και μισθώσεων σε παλαιότερα «αχούρια», που στην αρχή της οικονομικής κρίσης είχαν σχεδόν απαξιωθεί.

Βέβαια για να πούμε και του στραβού το δίκιο, κι αυτές τις ανατιμήσεις τις προκαλεί η εκάστοτε κυβέρνηση με την υπερφορολόγηση των ακινήτων, καθιστώντας τα μαζί με τα αυτοκίνητα τη «χρυσή κότα» για το κράτος. Επίσης το κράτος αποδεικνύεται τακτικά «αναξιόπιστο», καθώς οι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν έχουν αποζημιωθεί ακόμα με βάση τα μέτρα που είχε λάβει για την πανδημία και τη μείωση των ενοικίων ορισμένων κατηγοριών μισθωμένων ακινήτων.

Ολοκληρώνοντας τη σκέψη μου θα ήθελα να εκθέσω την ταπεινή μου γνώμη. Όλο αυτό το «τουρλουμπούκι» που έχει δημιουργηθεί, πρέπει να το εκμεταλλευτούμε, κι όχι επιτρέψουμε να περάσει και αυτή η ευκαιρία ανεκμετάλλευτη. Βασικός πυλώνας για να ανασάνει πραγματικά η αγορά είναι να επανεκκινήσουμε την εγχώρια παραγωγική διαδικασία παρά της αντιξοότητες παράγοντας προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας. Δεν είναι δυνατόν να εισάγεις λεμόνια από την Αργεντινή, που θα τα επεξεργαστούν και θα τα συσκευαστούν σε κάποια χώρα της Ε.Ε. κι αυτό το προϊόν να είναι σε τελικό κόστος φθηνότερο από τα ωραιότατα και ζουμερότατα λεμόνια Πόρου. Βασική μας απαίτηση ως πολίτες από κάθε κυβέρνηση που ψηφίζουμε (ναι εμείς τους «βγάζουμε», δεν ήρθαν ουρανοκατέβατοι) είναι να μεριμνήσει και να νομοθετήσει προς αυτή την κατεύθυνση. Κάντε λοιπόν μία σύντομη αναδρομή στο παρελθόν κι αναλογιστείτε σοβαρά πως αξιοποιείτε την ψήφο σας κατά την τελευταία εικοσαετία που διενεργούνται εκλογές, και πως εκλέχθηκαν όλοι όσοι που κατέστρεψαν το «μαγαζί-γωνία» μας.

ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΠΕΤΣΑΣ

Πηγή εικόνας: Pixabay.

Πείτε μας τη γνώμη σας
4Τέλειο0Καλό0Αστείο0Wow0Λυπηρό0Κακό

0 Σχόλια

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.