Ελπίζω να περάσαμε όλοι μας λιγότερο ή περισσότερο όσο καλύτερα μπορέσαμε και να ξεκουραστήκαμε κάπως το τριήμερο της Πρωτομαγιάς που μας πέρασε με την οικογένεια, τους φίλους, τους συγγενείς και λοιπές γνωριμίες. Έστω κι αν μερικοί το περάσαμε με τους συναδέλφους στη δουλειά, γιατί κάποιοι από εμάς εργάζονταν κανονικά ακόμη κι εκείνη την ιδιαίτερη μέρα. Και για να μπορούν να ανταποκριθούν στις υποχρεώσεις τους, και γιατί αντικειμενικά κάποιες ψυχές λειτουργούσαν τα ωραιότατα καφέ κι εστιατόρια που στρογγυλοκαθίσαμε όμορφα όμορφα για να τα πούμε μεταξύ μας και με την ησυχία μας!!!
Εκεί λοιπόν που όλοι κυκλοφορήσαμε γενικά με τη συνδρομή του καλού καιρού ως επί το πλείστον, σε τραπέζια για καφέδες και φαγητό με παλιούς και νέους γνώριμους, παράλληλα με τα εδέσματα και τη χαρά της αντάμωσης και τη χαλάρωση, ήρθε φυσικότατα μετά από «τα νέα μας» στο προκείμενο της συζήτησης και το αιώνιο ερώτημα που ταλανίζει αυτή την περίοδο το μυαλό όλων των ψηφοφόρων λίγο πριν την επικείμενη κάλπη στις 21 του Μαΐου, που θα «ριφθεί ο κύβος».
«Ποιον να ψηφίσουμε, βρε παιδιά;»
Ξέρω… Είναι ένα επικίνδυνο ερώτημα που δεν είναι καθόλου φιλοσοφικό, τουναντίον μπορεί μέσα σε δευτερόλεπτα να τινάξει στον αέρα το πιο όμορφο παρεΐστικο κλίμα που έχει δημιουργηθεί στο μεταξύ. Οι πλέον θερμόαιμοι περί των πολιτικών συζητήσεων μπορεί να «πάρουν εύκολα φωτιά», οι πιο μετριοπαθείς να διαμαρτυρηθούν ότι «τέτοιες ώρες, τέτοια λόγια» και οι εντελώς αδιάφοροι να δηλώσουν με δυσανασχέτηση ότι «ίσως δεν πάμε και καθόλου να ψηφίσουμε, μωρέ, το σκεφτόμαστε κι αυτό ως ενδεχόμενο». Και μη μου πείτε ότι όλοι μας δεν ζήσαμε λίγο-πολύ κι ακούσαμε τέτοια στις δικές μας ή τις παρακείμενες συγκεντρώσεις του τριημέρου; Εεεεεε;!
Είναι που συνέπεσε η ραστώνη των πρωτομαγιάτικων συνεστιάσεων μαζί με την επίσημη προεκλογική περίοδο. Επομένως αυτό το ερώτημα είναι επίκαιρο, καυτό και απαιτεί άμεση απάντηση. Όχι απαραίτητα προς κατανάλωση από τρίτους, αλλά απάντηση σίγουρα σε προσωπικό επίπεδο θα κληθεί να δώσει ο καθένας μας για το τι θα κάνουμε τελικά επί της κάλπης, κι ενώ μπορεί καθένας μας να έχει ήδη διαμορφώσει μία συγκεκριμένη άποψη, ωστόσο την τελευταία στιγμή να αλλάξει εντελώς γνώμη.
Αυτό που θέλω να επισημάνω σε κάθε περίπτωση είναι ότι όλοι μας ανεξαιρέτως έχουμε πολύ αγαπημένα πρόσωπα, συγγενείς, φίλους, γνωστούς και στενότερες κοινωνικές συναναστροφές κι ευρύτερες γνωριμίες σε πολλούς διαφορετικούς πολιτικούς χώρους. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΟΦΕΙΛΟΥΜΕ ΝΑ ΤΟ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΡΟΠΟ ΠΟΥ ΤΟΥΣ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΤΙΜΟΥΜΕ ΩΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΤΗΤΕΣ, ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΥ ΓΝΩΡΙΖΟΜΑΣΤΕ. Κανείς μας δεν είναι σωστό και δημοκρατικό να κρατήσει «μουτράκια» σε κανέναν καταδυναστεύοντας τις ελεύθερες επιλογές του και καταλήγοντας να «χαλάμε τις καρδιές μας»!!!
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
Δημήτριος
Σαν κάτοικος εξωτερικού, τους τελευταίους 18 μήνες, θεωρώ ότι γλίτωσα από την παρωδία, που στην Ελλάδα ονομάζεται πολιτική σκηνή. Η ΕΕ με τη συμπεριφορά της έχει δείξει πως συμπαθεί τη ΝΔ περισσότερο από τους υπόλοιπους υποψηφίους. Προσωπικά, μικρές διαφορές χωρίζουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ/ΜΕΡΑ25, ΠΑΣΟΚ. Πραγματική αριστερά είναι μόνο το ΚΚΕ, το οποίο έχει πάγια θέση ενάντια στην ΕΕ. Αν έπρεπε να ψηφίσω, θα ήμουν σε μεγάλο δίλημμα. Είμαι υπέρ της ΕΕ. Επανεκλογή ΝΔ θα ήταν καταστροφική.