Νέα ένταση προκλήθηκε στη γειτονιά μας, τα Βαλκάνια, την <<πυριτιδαποθήκη>> της Ευρώπης. Η Κυβέρνηση του Κοσσόβου είχε δώσει διορία ενός μήνα στους Σέρβους της περιοχής, προκειμένου να αντικαταστήσουν τις πινακίδες κυκλοφορίας τους με αντίστοιχες που θα εκδίδονται από τις αρχές στην Πρίστινα. Την ίδια στιγμή, υπήρξε απόφαση περί μη εγκυρότητας των σερβικών δελτίων ταυτότητας στις συνοριακές διαβάσεις. Στους κατόχους αυτών, θα παρέχονταν προσωρινά έγγραφα εισόδου στο Κοσσυφοπέδιο ισχύος 90 ημερών.
Οι Σέρβοι στο Κοσσυφοπέδιο αντέδρασαν, έστησαν οδοφράγματα και προχώρησαν σε διαδηλώσεις. Αναπτύχθηκαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις ενώ σε επιφυλακή βρίσκεται και η δύναμη του ΝΑΤΟ. Η αντίδραση της Σερβίας αλλά και η παρέμβαση της ρωσικής διπλωματίας σε πολύ υψηλούς τόνους οδήγησε ΗΠΑ και Ευρωπαϊκή Ένωση σε διαβουλεύσεις με την Πρίστινα. Μετά την πρωτοβουλία των τελευταίων, η Κυβέρνηση Άλμπιν Κούρτι ανακοίνωσε τις πρώτες πρωινές ώρες σήμερα, την αναστολή των μέτρων μέχρι την 1η Σεπτεμβρίου. Ο Σέρβος Πρόεδρος Αλεξάνταρ Βούτσιτς δήλωσε ικανοποιημένος που πρυτάνευσε η λογική. «Εργαζόμαστε για να ηρεμήσουν τα πράγματα, αυτό είναι το σημαντικότερο για μας και όσο κι αν είναι δύσκολο δεν παραδινόμαστε και στο τέλος η Σερβία θα νικήσει» ανέφερε χαρακτηριστικά.
Πληροφορίες στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης έκαναν λόγο για είσοδο του Σερβικού στρατού στο Κόσσοβο, και επαφής του με δυνάμεις της Κοσσοβάρικης αστυνομίας. Το Σερβικό Υπουργείο Άμυνας διέψευσε με ανακοίνωσή του τα παραπάνω λέγοντας: «Προς το παρόν, ο σερβικός στρατός δεν έχει περάσει τη διοικητική γραμμή και δεν έχει εισέλθει (…) στο έδαφος του Κοσόβου». Οι δηλώσεις αυτές είναι χαρακτηριστικές της έντασης που υπήρξε, παρά το γεγονός ότι η ένταση σήμερα έχει αποκλιμακωθεί. Σε μια άλλη αποστροφή του λόγου του ο Αλεξάνταρ Βούτσιτς τόνισε πως η κατάσταση για τους Σέρβους του Κοσσυφοπεδίου, δεν έχει υπάρξει ποτέ πριν πιο περίπλοκη. Πράγματι, μια ανάφλεξη του Κοσσόβου, πέρα από την προφανή εμπλοκή Σερβίας και Αλβανίας, θα σήμαινε και μια κρίση μετακυλιόμενη σαν <<λάβα>> στην ευρύτερη περιοχή.
Μπορούμε με σχετική σιγουριά να πούμε πως οι Σέρβοι της Βοσνίας θα κήρυτταν την ανεξαρτησία και ένωσή τους με τη Σερβία, ενώ σίγουρα ασυγκίνητοι δεν θα έμεναν και οι Αλβανοί στη Βόρεια Μακεδονία. Εύκολα καταλαβαίνει κανείς πως όλη η χερσόνησος του Αίμου θα επηρεαζόταν. Ας μην ξεχνάμε τον ανταγωνισμό ΗΠΑ-Ρωσίας στην περιοχή, ο οποίος ενισχύθηκε λόγω του πολέμου στην Ουκρανία και τη σερβική στάση, αλλά και από το <<άνοιγμα>> του Βελιγραδίου προς το Πεκίνο. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επίσης ενδιαφέρεται καθώς εδώ και καιρό εποφθαλμιά τα δυτικά Βαλκάνια ως χώρο επέκτασης, κάτι που προς το παρόν φαίνεται σενάριο απίθανο, μετά και τους συσχετισμούς από τον εισβολή στην Ουκρανία.
Πρόκειται για ένα τραπέζι που πατά με πόδια φαγωμένα σε μια βόμβα, στο οποίο τραπέζι κάθονται παίχτες που δεν φημίζονται για την αυτοσυγκράτησή τους, μέσα σε ένα δωμάτιο που έχει πάρει φωτιά. Στην Ευρώπη του πολέμου, της ενεργειακής και όχι μόνο κρίσης, τη στιγμή που η Σοβιετία μάς χτυπά την πόρτα εν είδει δελτίου, η ήπειρος διοικείται από ανθρώπους αμελητέου εκτοπίσματος, αποξενωμένους από την πραγματικότητα και άτολμους. Ίσως όλα αυτά να ακούγονται υπερβολικά, το μόνο σίγουρο είναι εντούτοις πως απαιτείται προσοχή σε μια περιοχή, που το ερώτημα ήταν ανέκαθεν το πότε και όχι το αν.
