Η έκθεση «Amazônia» με φωτογραφίες του Sebastião Salgado και επιμελήτρια και σκηνογραφία της Lélia Wanick Salgado πραγματοποιεί διεθνή περιοδεία, κι αξίζει κατά την άποψή μου να την αναζητήσουμε για να την επισκεφθούμε. Άλλωστε πόσο εύκολα ή πόσο συχνά θα μπορούσαμε να «πεταχτούμε» εκεί;!

Αντικείμενο της έκθεσης φωτογραφίας είναι σύμφωνα με τον γνωστό φωτογράφο «το κάλεσμα για τη διατήρηση του δάσους και την προστασία των αυτοχθόνων πληθυσμών του πρέπει να επεκταθεί σε ολόκληρο τον κόσμο, γιατί είναι ευθύνη όλων μας να σώσουμε τον Αμαζόνιο. Και είναι ζωτικής σημασίας να προστατεύσουμε το δάσος του Αμαζονίου και τους κατοίκους του για να βάλουμε τέλος στην ατιμωρησία που συνοδεύει τη βία και άλλες παράνομες πράξεις στην περιοχή.»

Ο φωτογράφος καταμαρτυρεί ειδικότερα ότι «ο Βραζιλιάνος αυτόχθονας ακτιβιστής Μπρούνο Περέιρα και ο Βρετανός δημοσιογράφος Ντομ Φίλιπς δολοφονήθηκαν, γιατί υπήρξαν γνωστοί για την υπεράσπιση των ιθαγενών και των περιβαλλοντικών αιτιών στην περιοχή του Αμαζονίου. Οι Περέιρα και Φίλιπς είχαν υποστεί πολλές απειλές λόγω των καταγγελιών τους για συνεχείς καταχρήσεις και εγκλήματα που λαμβάνουν χώρα στην περιοχή. Αυτά έγιναν ανεκτά, αν μη τι άλλο ενθαρρύνθηκαν, από την κυβέρνηση του προέδρου της Βραζιλίας Jair Bolsonaro, ο οποίος, από τότε που ανέλαβε τα καθήκοντά του, διέλυσε μια ολόκληρη δομή που είχε σχεδιαστεί για να προστατεύει τους αυτόχθονες πληθυσμούς και το δάσος του Αμαζονίου, επιτρέποντας έτσι την παράνομη εξόρυξη, την υλοτομία, το ψάρεμα και το κυνήγι.»

Αναφερόμενος συνοπτικά στο έργο ζωής για τον ίδιο δηλώνει ότι «είτε το βλέπει κανείς από τον ουρανό είτε από το έδαφος, ο Αμαζόνιος με γέμιζε πάντα με δέος. Ούτε οι λέξεις ούτε οι φωτογραφίες μπορούν να μεταδώσουν πλήρως την αίσθηση ότι κατακλύζεσαι από την απόλυτη δύναμη και το μεγαλείο της φύσης. Εξίσου αξέχαστη είναι η αίσθηση οικειότητας που βίωσα όταν περνούσα εβδομάδες αδιάκοπα με διαφορετικές φυλές. Ένιωσα προνομιούχος που μου επέτρεψαν να μοιραστώ τον χρόνο και τον χώρο τους, μαθαίνοντας πρώτα υπομονετικά να με αποδέχονται και μετά καταγράφοντας ήσυχα την καθημερινότητά τους. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούσα να νιώσω και να μεταφέρω την ευγένειά τους. Ποτέ δεν απειλήθηκε τόσο η επιβίωση των αυτοχθόνων πληθυσμών όσο τώρα. Η επιθυμία μου, με όλη μου την καρδιά, με όλο το πάθος που διαθέτω, είναι σε 50 χρόνια όλες οι εικόνες που τράβηξα να μην θυμίζουν ρεκόρ ενός χαμένου κόσμου. Ο Αμαζόνιος πρέπει να ζει – και, πάντα στην καρδιά του, οι αυτόχθονες κάτοικοί του.»

Και γιατί μας ενδιαφέρουν εμάς όλα αυτά;!

Γιατί το δάσος του Αμαζόνιου ποταμού θεωρείται ο «πνεύμονας» του πλανήτη μας, μια γεωγραφική έκταση μεγαλύτερη από ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση…

Γιατί αν μια πεταλούδα κινήσει τα φτερά της στον Αμαζόνιο, μπορεί να φέρει βροχή στην Κίνα…

Ας αναλογιστούμε λοιπόν τις συνέπειες της τυχόν καταστροφής του…

ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ

 

Πηγή

https://www.facebook.com/SebastiaoSalgadoOficial/

Πείτε μας τη γνώμη σας
9Τέλειο4Καλό0Αστείο0Wow0Λυπηρό0Κακό

0 Σχόλια

Αφήστε ένα σχόλιο

Αυτός ο ιστότοπος χρησιμοποιεί το Akismet για να μειώσει τα ανεπιθύμητα σχόλια. Μάθετε πώς υφίστανται επεξεργασία τα δεδομένα των σχολίων σας.