Ένας ακόμα αποκλεισμός ελληνικής ομάδας από Ευρωπαϊκή διοργάνωση είναι γεγονός. Μετά την ΑΕΚ και τον Άρη, ήρθε η σειρά του Ολυμπιακού να αποκλειστεί από μια ομάδα, στην καλύτερη περίπτωση στα μέτρα του. Προστίθεται κι αυτός σε μια μακρά λίστα αποκλεισμών ταπεινωτικών τα τελευταία χρόνια. Η παραπάνω κατάσταση είναι δηλωτική της κατρακύλας του ελληνικού ποδοσφαίρου γενικότερα. Ας μην ξεχνάμε ότι ο ΠΑΟΚ έχει ηττηθεί από την Bohemian στο πρώτο παιχνίδι και ο Παναθηναϊκός έχει ξεχάσει την Ευρώπη. Ποιος φταίει γι’ αυτό; Γιατί οι ελληνικές ομάδες γίνονται πλέον βορά των άλλοτε <<χωριών>>; Γιατί είμαστε εμείς πλέον τα χωριά της Ευρώπης;
Η απάντηση είναι πολύπλευρη, μα ξεκάθαρη συνάμα. Είναι μια διαδικασία που ξεκίνησε πριν χρόνια. Τα χρόνια των παχέων αγελάδων δεν υπήρξε προσπάθεια για αλλαγή επιπέδου, αλλαγή νοοτροπίας. Παρά το <<μάνα εξ ουρανού>> ευρωπαϊκό του 2004, επιμείναμε στα ίδια. Δεν το εκμεταλλευθήκαμε καθόλου. Όπως σε πολλά πράγματα διατηρήσαμε τη λογική του <<γιούρια>>. Το ποδόσφαιρο μας ξεπερνούσε, κι εμείς κοιτούσαμε το τρένο να απομακρύνεται. Η οικονομική κρίση έκανε τα πάντα πιο δύσκολα, και η υποβάθμιση έλαβε ενδημική μορφή.
Ωστόσο, η εξήγηση πιο κοντά στην αλήθεια είναι ότι το ελληνικό ποδόσφαιρο καταστράφηκε και καταστρέφεται συστηματικά, από συγκεκριμένα κέντρα. Από αυτούς που δε αντέχουν να χάνουν μια στο τόσο. Από αυτούς που λίγο λίγο διέλυσαν τον εσωτερικό ανταγωνισμό με κάθε μέσο. Έστησαν παράγκες και δημιούργησαν ομάδες δορυφόρους. Μια χούντα στο ποδόσφαιρο της χώρας. Τώρα που το ελληνικό ποδόσφαιρο καταρρέει από την κορυφή μέχρι την τελευταία ερασιτεχνική κατηγορία, όλοι πλήττονται. Οι περισσότεροι όμως εθελοτυφλούν. Τα τόσα μαγικά που συμβαίνουν τόσα χρόνια με τον πρωταθλητή γνωστό από τον χειμώνα και τις μάχες στην ΕΠΟ για τα αυτονόητα, μας έφθασαν και είναι μπροστά στα μάτια μας. Τα χωριά πανηγυρίζουν πλέον τις κληρώσεις μαζί μας. Η Βουλγαρία, η Βοσνία, το Καζακστάν, μας βλέπουν πλέον ως <<εύκολη λεία>>. Όχι άδικα.
Δεν αμφισβητώ, ούτε μειώνω τις ευθύνες των μεγάλων, του καθενός ξεχωριστά. Αλλά δεν έχουν όλοι το ίδιο μερίδιο. Δεν συμμετείχαν όλοι στην αποδόμηση του ποδοσφαίρου. Η πολιτεία δεν είναι επίσης άμοιρη ευθυνών. Διαχρονικά. Οι παρεμβάσεις ήταν σχεδόν πάντοτε άστοχες και προς εξυπηρέτηση του ισχυρού. Οπότε, δεν έχει νόημα να μας ζητά κανείς να υποστηρίξουμε τις ελληνικές ομάδες στην Ευρώπη για να μαζέψουμε βαθμούς. Πώς θα υποστηρίξω αυτόν που μας έφερε εδώ; Αυτόν που απεργάζεται την καταστροφή μου; Δεν θα τους υποστηρίξω λοιπόν. Ούτε αυτούς, ούτε το ελληνικό ποδόσφαιρό τους. όταν σταματήσουν να ασελγούν πάνω στο κουφάρι του, ίσως και να το σκεφτώ.
