Στην όμορφη Ελλάδα μας η εικόνα του μέσου Κινέζου πολίτη είναι η εξής… πλανόδιος πωλητής με ένα τεράστιο πανέρι με διάφορα γυαλιστερά και φωτεινά πραγματάκια, μάγειρας ή ιδιοκτήτης κινέζικου εστιατορίου που ψωνίζουμε συχνά εμείς που οι ασιατικές γεύσεις ανέκαθεν «καλοκάθονταν» στον ουρανίσκο μας, ιδιοκτήτης μαγαζιού με κομψά και πρωτότυπα ρούχα κι αξεσουάρ σε πάρα πολύ προσιτές τιμές.
Κι όσο εμείς ήμασταν απασχολημένοι να κοιτάμε αφ’ υψηλού και με περισσή συγκατάβαση αυτούς τους σκληρά κι επίμονα εργαζόμενους σε μία ξένη για αυτούς χώρα και ήπειρο, και να τους υποτιμούμε συχνά κι από πάνω με διάφορα απαράδεκτα ρατσιστικά σχόλια…
η εμπορική εκμετάλλευση κατά παραχώρηση έως το 2052 ενός από τα μεγαλύτερα και σημαντικότερα λιμάνια της χώρας μας και κομβικό σποτ διαμετακομιστικού εμπορίου εξαγοράστηκε από εκπροσώπους του κινέζικου έθνους κάπου στο μακρινό 2016. Αναφέρομαι φυσικά στον Πειραιά.
Ακολούθησε η εξαγορά του εμπορικού ελέγχου του επίσης κομβικού λιμανιού του Αμβούργου στη Γερμανία κι ακολουθούν κι άλλες πολλές πέριξ της θάλασσας της Μεσογείου και ανά την Ευρώπη. Έξυπνες και καλοσχεδιασμένες επενδυτικά κινήσεις, συναρμολογημένες ακριβώς όπως οι αλληλοεξαρτώμενοι κι αλληλοεξυπηρετούμενοι κρίκοι σε μία δυναμικά αναπτυσσόμενη αλυσίδα επιρροής. Και μόνο οι κατέχοντες το μονοπώλιο αυτή της αλυσίδας, μαντέψτε… κερδίζουν!
Στα πλαίσια μάλιστα της πρόσφατης επίσημης επίσκεψης του στη Μόσχα ο Κινέζος Πρόεδρος Σι Τζινπίνγκ και ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν αποχαιρετίστηκαν μετά το δείπνο μπροστά στα «μάτια» ολόκληρου του πλανήτη θερμότατα κι… όλο νόημα!
Ας αναλογιστούμε τώρα έχοντας όλα αυτά τα δεδομένα μπροστά μας, τι ακριβώς σημαίνει μία τυπική ή και άτυπη «στρατηγική» συμμαχία μεταξύ Κίνας και Ρωσίας τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη ολόκληρη αλλά και τις Η.Π.Α. Τα ασφαλή συμπεράσματα για τα όποια οφέλη ή και μη που τυχόν προκύψουν από αυτήν… δικά σας.
Σίγουρα είμαστε ως χώρα… παραδοσιακά… στη μέση μιας ακόμη πάρα πολύ σημαντικής παρτίδας σκάκι για «διαπραγμάτευση μεταξύ των Μεγάλων Δυνάμεων» (Κίνα, Ρωσία, Η.Π.Α.) και μένει να δούμε τι θα «βρέξει» και για μας…
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
Πηγές
