Συνήθως το θυμόμασταν συλλογικά το ζήτημα μία φορά το χρόνο, ανήμερα της ημέρας της επετείου κάθε 25η Νοέμβρη. Ε… κι όταν συμβεί και κανένα κακό… από αυτά που όλοι γνωρίζουν, αλλά εκ των υστέρων «δεν το χωρούσε το μυαλό μας» ότι θα συνέβαινε αργά ή γρήγορα.
Ξαφνικά όμως από το ξέσπασμα της πανδημίας και μετά ΔΥΣΤΥΧΩΣ το θέμα ανακύπτει όλο και συχνότερα. Τα πληροφορούμαστε άλλωστε όλοι εκτενώς τα καθέκαστα από τα ενημερωτικά δελτία ειδήσεων, όπου καταγράφουμε ΔΥΣΤΥΧΩΣ γυναικοκτονίες… αβέρτα.
Με αφορμή λοιπόν αυτή τη σημαντική Ημέρα γράφω για την αληθινή αγάπη πως…
Αν με ρωτούσες τον ορισμό της έννοιας της αγάπης, θα σου απαντούσα ότι δεν τον συνάντησα ποτέ μέχρι σήμερα μέσα σε κανένα βιβλίο. Τουλάχιστον όχι σε όσα έχω διαβάσει, για να τον βρω και να τον αποστηθίσω… και να μην θυμάμαι τίποτα την επόμενη μέρα φυσικά! Ανέκαθεν δεν τα πήγαινα καθόλου καλά με την «παπαγαλία». Θέλω να πω όμως με δικά μου λόγια πως την αντιλαμβάνομαι κάθε φορά που…
- Μοιράστηκες μαζί μου το τελευταίο κομμάτι από το ένα και μοναδικό πράγμα που είχες εκείνη τη στιγμή χωρίς κανένα δισταγμό και χωρίς να ζητάς αντάλλαγμα.
- Ξενύχτησες για να με φροντίσεις με σούπες, τσάι και δροσερές πετσέτες, όταν ψηνόμουν στον πυρετό για μέρες.
- Ταξίδεψες πολλές φορές τόσα πολλά χιλιόμετρα απόστασης για να με δεις έστω για λίγο και να ξαναφύγεις.
- Με βοήθησες να αντιμετωπίσω φόβους, ανησυχίες κι ανασφάλειες.
- Άκουγες πάντα με ειλικρινές ενδιαφέρον τα προβλήματά μου.
- Είσαι πάντα «εκεί» για μένα.
Τον ορισμό λοιπόν της έννοιας της αγάπης δεν τον γνωρίζω «απ’ έξω» για να στον πω, αλλά μπορώ να σου πω με βεβαιότητα ότι την ένιωθα κάθε φορά…
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
