Η Ελλάδα τιμά σήμερα 28η Οκτωβρίου το “Όχι”. Την συνολική και αυθόρμητη απόφαση του ελληνικού λαού να αντισταθεί στον κατακτητή αρχικά, κατακτητές αργότερα, και όχι του δικτάτορα Μεταξά. Άλλωστε μια “καλή” πράξη δεν ακυρώνει τον πρότερο βίο. Πρόκειται αναμφίβολα για ένα από τα κορυφαία κεφάλαια της ελληνικής αλλά και δυτικής ιστορίας από πάρα πολλές απόψεις. Είτε ως αυτόνομο γεγονός, είτε ως αλυσίδα πολλών τέτοιων. Φυσικά η συζήτηση εξακολουθεί να συντηρείται γύρω από το τι ακολούθησε με την αντίσταση και τον εμφύλιο, αλλά και γιατί γιορτάζουμε την έναρξη του πολέμου και όχι τη λήξη του μεταξύ άλλων.
Σε αυτό που συμφωνούμε νομίζω είναι ότι πρόκειται για την ύστατη δήλωση αντίστασης στον κατακτητή, την καταπίεση και μια κραυγή για ελευθερία και ανεξαρτησία ενάντια σε όλες τις πιθανότητες. Ζήτημα στο σήμερα όμως είναι και το τι μας διδάσκει το έπος του 40. Έχει να μας πει κάτι; Σε μια χώρα που αρεσκόμαστε να θεωρούμε εαυτούς απογόνους ηρώων άρα κάτι εξ’ ορισμού ιδιαίτερο, πολύ συχνά ακούμε την κουβέντα “πρέπει να μιμηθούμε το παράδειγμά τους”. Είτε πρόκειται για τον Λεωνίδα, τον Παλαιολόγο ή το 40. Εύλογο να απορεί κανείς: πώς θα γίνει αυτό στο σήμερα;
Επειδή η ιστορία γράφεται συνεχώς και επομένως κρίνει και δεν μένει στάσιμη ποτέ, πάντα υπάρχει η ευκαιρία να δείξεις ανάλογο ή έστω και ελάχιστα παρόμοιο σθένος με τους σπουδαίους προγόνους. Με τη νέα ανάφλεξη στην Παλαιστίνη παρακολουθούμε το δράμα ενός λαού φυλακισμένου να απειλείται με αφανισμό σε ζωντανή μετάδοση. Εχθές αργά το βράδυ πέρασε στον ΟΗΕ με 120 υπέρ, το ψήφισμα των αραβικών χωρών για μια <<ανθρωπιστική εκεχειρία>> στη Γάζα. Η Ελλάδα δήλωσε απούσα. Πρόκειται για μια απόφαση το λιγότερο ντροπιαστική. Είναι μια απόφαση αδιανόητη.
Προφανώς το Ισραήλ είναι στρατηγικός εταίρος. Προφανώς η εξωτερική πολιτχαχα είναι προέκταση των ΗΠΑ. Εννοείται ότι ακολουθούμε τυφλά τη Δύση, σε ότι είναι τέλος πάντων αυτό που κάνει η Δύση. Ωστόσο, η ιστορία θα κρίνει και την πολιτική μετριότητα των κυβερνήσεων και τις αντιδράσεις των λαών. Τις επιδιώξεις και το επίπεδο της κυβέρνησης μας το γνωρίζουμε όλοι. Ανεξάρτητα από το αν το αναγνωρίζουμε ή όχι. Ο ελληνικός λαός τι πρόσωπο θα δείξει με αφορμή αυτή την τόσο σημαντική μέρα; Γιατί αυτοί που πολέμησαν για την ελευθερία στην Πίνδο, πολέμησαν για την ελευθερία όλων των ανθρώπων. Γιατί η ελευθερία είναι πανανθρώπινη αξία.
Χρόνια πολλά Ελλάδα!
