Η πανδημία συνεχίζεται, η μετάλλαξη Όμικρον είναι εδώ, και για την Ελλάδα τα πράγματα κυλούν όπως θα τα περίμενε κανείς να κυλούν. Το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει, κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν έχει παρθεί σε κανένα τομέα, και εμείς οι πολίτες βγάζουμε τον χειρότερο μας εαυτό ο ένας στον άλλο, έχοντας νοσταλγήσει μάλλον έναν παλιό καλό εμφύλιο. Χώρα και πολίτες πηγαίνουν στον αυτόματο όπως εδώ και καιρό.
Το θέμα συζήτησης που κυριαρχεί είναι το εμβόλιο. Ποιος το έκανε και ποιος όχι. Οι μεν είναι πειραματόζωα ηλίθιοι, οι δε ψεκασμένοι ηλίθιοι. Κανείς δεν μιλά για το αν υπάρχουν ευθύνες της κυβέρνησης στη διαχείριση της πανδημίας. Κανείς δεν μιλά για το αν εμείς ως πολίτες έχουμε ευθύνες. Τα πάντα γύρω μας καταρρέουν. Νοσοκομεία, μεταφορές, κοινωνικός ιστός, σχέσεις. Αλλά το μόνο μας θέμα είναι το πολύ βολικό δίλημμα εμβόλιο ή όχι.
Οι γυναικοκτονίες αυξάνονται σταθερά, νέες καταγγελίες για παρενόχληση και εκδικητική πορνογραφία έκαναν την εμφάνισή τους. Άνθρωποι συνεχίζουν να πνίγονται στο Αιγαίο. Οι κοινωνικές εντάσεις αυξάνονται. Οι τιμές εκτοξεύτηκαν, οι μισθοί στην καλύτερη παρέμειναν αυτό που ήταν και οι συνθήκες εργασίας φυσικά και θυμίζουν 21ο αιώνα. Κι εμείς απορροφημένοι στην ατομικότητά μας απλά τα προσπερνάμε. Η αποκτήνωση και η απάθεια της ελληνικής κοινωνίας είναι τρομακτική. Η οικειότητα που έχουμε αποκτήσει με τη βία είναι ακόμα πιο ανησυχητική. Είναι δεδομένο πως τα αμφισβητήσιμα ούτως ή άλλως αντανακλαστικά μας, έχουν “¨πέσε锨 κι άλλο.
Όλα λοιπόν βαίνουν καλώς. Στο μέλλον θα έρθουν κι άλλα. Το τέλος της πανδημίας δεν μπορούμε ακόμα να προβλέψουμε τι θα αφήσει πίσω του. Ωστόσο, δεν χρειάζεται να αγχωνόμαστε, ούτε να προσπαθούμε να αλλάξουμε έστω ένα πράγμα στην καθημερινότητά μας. Όλα πάνε καλά.
