Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου σήμερα και ενόψει του πανελλαδικού συλλαλητηρίου, η συζήτηση γύρω από το νομοσχέδιο που κατατίθεται έχει φουντώσει. Η πιο συχνή ερώτηση που ακούγεται στις συζητήσεις επί του θέματος είναι η << Γιατί να μη γίνουν ιδιωτικά πανεπιστήμια; Όποιος έχει λεφτά θα πάει στα ιδιωτικά, όποιος δεν έχει στα δημόσια>>. Πάμε λοιπόν να δούμε γιατί κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να ιδρυθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια.
Ξεκινάμε από το φαντάζομαι απλό και αμελητέο στη χώρα μας θέμα του Συντάγματος. Το άρθρο 16 απαγορεύει την ίδρυση ιδιωτικών ιδρυμάτων. Έχουμε λοιπόν τους φοιτητές, αυτούς τους αναρχοάπλυτους, επαγγελματίες φοιτητές(συγγνώμη αυτοί είναι στη ΔΑΠ) να υπερασπίζονται το αστικό Σύνταγμα, το οποίο η κυβέρνηση έχει ορκιστεί να τηρεί και να ακολουθεί. Η τελευταία αποπειράται να το παραβιάσει για ακόμα μια φορά. Η πρόβλεψη μιλά για ιδιωτικά μη κερδοσκοπικά πανεπιστήμια. Χρειάζεται να έχεις τελειώσει το προσφιλές στους κυβερνητικούς κύκλους Χάρβαρντ για να καταλάβεις πόσο ασύμβατες είναι αυτές οι λέξεις στη σειρά; Η κυβέρνηση ισχυρίζεται πως στη βάση του ενωσιακού δικαίου πρέπει να έχουμε ιδιωτικά πανεπιστήμια. Πρόκειται όμως για οδηγία και όχι υποχρέωση ένταξης στην έννομη τάξη. Επίσης, το επίπεδο των κολλεγίων που έχουν ιδρυθεί είναι ασύγκριτα χαμηλότερο όσον αφορά το ranking, σε σχέση με τα υποβαθμισμένα δημόσια πανεπιστήμια. Αυτή η εκστρατεία γίνεται κυρίως λόγω της προσπάθειας εισόδου των Κυπριακών πανεπιστημίων στην ελληνική <<αγορά>>. Πιστεύει κανείς ότι θα ανοίξει παράρτημα στην Ελλάδα η Σορβώννη ή το Χάρβαρντ;
Εν μέσω όλων αυτών, προκρίνεται η λύση της εξέτασης εξ αποστάσεως στα πανεπιστημιακά ιδρύματα. Οι φοιτητές αντιδρούν και σε κάποια πανεπιστήμια έχουν την υποστήριξη των καθηγητών, όπως στα Ιωάννινα. Πολλοί καθηγητές είναι αντίθετοι τόσο στο Αριστοτέλειο, το Πάντειο αλλά και σε τμήματα του ΕΚΠΑ. Γίνεται εύκολα κατανοητό πως υπάρχουν σοβαρές αμφιβολίες για το αδιάβλητο της διαδικασίας, ενώ χάνεται και η σύνδεση καθηγητή και φοιτητών. Πολύ σημαντικό όμως είναι το γεγονός πως ο αγώνας των φοιτητών πρέπει να έχει κάποιο αντίκρισμα. Φυσικά το πατροπαράδοτο επιχείρημα περί μαθημάτων και βιασύνης να τελειώσει η σχολή ή κόστους σπουδών επιστρατεύεται μονάχα σε περιπτώσεις καταλήψεων και διεκδικήσεων, οπότε αξιωματικά απορρίπτεται.
Βεβαίως όλα αυτά δεν έχουν τόσο μεγάλη σημασία για ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας. Η μικροαστική ανάγκη να νιώσουμε σημαντικοί. πλούσιοι, προνομιούχοι μας κάνει να ξεχνάμε πως με τα ιδιωτικά πανεπιστήμια εξυπηρετούνται συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Λησμονούμε πως σε αυτά τα νέα <οικοδομήματα>> δεν θα πάει ο γιός του κάθε Μητσοτάκη, μεγαλοδικηγόρου και βαθύπλουτου επιχειρηματία. Τα δίδακτρα θα είναι απλησίαστα για τη συντριπτική μερίδα των Ελλήνων. Την ίδια στιγμή πέρα από τη δεδομένη υποβάθμιση των δημόσιων πανεπιστημίων, με την Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής περιορίζονται κατά χιλιάδες οι θέσεις σε αυτά. Με άλλα λόγια, ένα παιδί από μια μικροαστική, αγροτική, κτηνοτροφική οικογένεια είναι πολύ πιθανό να χάσει τη δυνατότητα να σπουδάσει εξαιτίας του πλαισίου αυτού. Ακόμα και μπροστά στην άβυσσο, συνεχίζουμε να απαξιώνουμε το δημόσιο σχολείο και τη δημόσια εκπαίδευση συνολικά, παραβλέποντας ποιος την αποδομεί και ποιος πλήττεται από αυτή την πρακτική. Αλλά ξέρω, οι καθηγητές και οι δάσκαλοι είναι το πρόβλημα.
Γεγονός παραμένει πως όσο και αν ελπίζουμε ή πιστεύουμε το αντίθετο, οι περισσότεροι είμαστε μικροαστοί με τη μιζέρια, και την μεμψιμοιρία να ξεχειλίζει από μέσα μας. Η κοντόφθαλμη και ιδιοτελής αντιμετώπιση των πραγμάτων θα μας φέρει μπροστά σε νέα προβλήματα, τα οποία όπως πάντα θα κρύψουμε <<κάτω από το χαλί>>. Τίποτα δε μπορεί να αλλάξει τις μονολιθικές αντιλήψεις της υπερσυντηρητικής, πεισματικά οπισθοδρομικής κοινωνίας στη χώρα μας. Ούτε η ακρίβεια, ούτε η εξάρθρωση του κράτους δικαίου*, η διάλυση του κοινωνικού ιστού, η βία, οι μαφιόζικες εκτελέσεις, ούτε καν τα Τέμπη. Πόσο μάλλον η πρώτη ίσως γενιά φοιτητών μετά τη Μεταπολίτευση που διεκδικεί κάτι ουσιαστικό. Είμαστε άξιοι της μοίρας μας.
*Το ψήφισμα που ψηφίστηκε χθες από 330 ευρωβουλευτές για το κράτος δικαίου στην Ελλάδα:https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/B-9-2024-0098_EN.pdf?fbclid=IwAR2X3OOnFXxQoGtR2HgM-01XWfifQ6tlW86Z3xRAaok-TZP9Ap4ZRIN4jSs
Το ranking δημόσιων πανεπιστημίων και ιδιωτικών κολλεγίων:
