Η Σάρα Μένκερ εγκατέλειψε την καριέρα στο εμπόριο εμπορευμάτων για να καταλάβει πώς λειτουργεί η παγκόσμια αλυσίδα αξίας της γεωργίας.
Οι ανακαλύψεις της οδήγησαν σε ορισμένες εκπληκτικές προβλέψεις, τις οποίες δημοσιοποίησε πίσω στο μακρινό 2017 και ισχυριζόταν ότι κατά τις εκτιμήσεις προβλέπει να υλοποιηθούν σε ορίζοντα δεκαετίας (2017-2027). Σύμφωνα λοιπόν με τα ερευνητικά μοντέλα που ανέπτυξε, ο κόσμος θα μπορούσε να στερηθεί 214 τρισεκατομμύρια θερμίδες μέχρι το 2027 και πρέπει να νοιαζόμαστε για τις θερμίδες, γιατί αυτές μας συντηρούν στη ζωή!
“Ringing any bells?!” που θα έλεγαν και οι Αγγλομαθείς για όλα όσα ζούμε σήμερα με τα σιτηρά, το λάδι, τα οπωροκηπευτικά και την επικείμενη απειλή μίας παγκόσμιας επισιτιστικής κρίσης… άνευ προηγουμένου;
Συγκεκριμένα εξήγησε ότι:
«Θα μπορούσαμε να έχουμε ένα σημείο καμπής στα τρόφιμα και τη γεωργία παγκοσμίως, εάν η αυξανόμενη ζήτηση ξεπεράσει τη δομική ικανότητα του γεωργικού συστήματος να παράγει τρόφιμα. Οι άνθρωποι θα μπορούσαν να λιμοκτονήσουν και οι κυβερνήσεις μπορεί να πέσουν».
Μέσα από τη συγκεκριμένη ομιλία της, που κατά την άποψή μου παραμένει επίκαιρη περισσότερο από όσο ποτέ άλλοτε, μας προσφέρει μία εικόνα αυτού του δύσκολου μέλλοντος που μας περιμένει σε επίπεδο σίτισης παγκοσμίως, καθώς και μερικά βήματα που θα μπορούσαμε να κάνουμε ήδη από σήμερα για να το αποτρέψουμε κατά το δυνατόν.
Συνοπτικά ανέφερε τα εξής:
«Από το 2009, αφότου οι παγκόσμιες τιμές των τροφίμων έφθασαν στα ανώτατα υψηλά όλων των εποχών το 2008, ο πλανήτης ανησυχεί σχετικά με μια επερχόμενη παγκόσμια επισιτιστική κρίση και τι πρέπει να κάνουμε για να την αποφύγουμε.
Ήμουν έμπορος εμπορευμάτων στην προηγούμενη καριέρα μου κι ένα από τα πράγματα που έμαθα στις συναλλαγές είναι ότι κάθε αγορά έχει ένα σημείο καμπής, το σημείο στο οποίο η αλλαγή συμβαίνει τόσο γρήγορα που επηρεάζει τον κόσμο και τα πράγματα αλλάζουν για πάντα. Σκεφτείτε την τελευταία οικονομική κρίση ή το κραχ της dot-com.
Αυτή είναι λοιπόν η ανησυχία μου. Θα μπορούσαμε να έχουμε ένα σημείο καμπής στα παγκόσμια τρόφιμα και τη γεωργία, αν η αυξανόμενη ζήτηση ξεπεράσει τη διαρθρωτική ικανότητα του γεωργικού συστήματος να παράγει τρόφιμα. Αυτό σημαίνει ότι σε αυτό το σημείο η προσφορά δεν μπορεί πλέον να συμβαδίσει με τη ζήτηση παρά τις εκρήξεις των τιμών, εκτός αν μπορούμε να δεσμευτούμε για κάποιου είδους διαρθρωτικές αλλαγές. Αυτή τη φορά δεν θα πρόκειται για χρηματιστήρια και χρήματα, αλλά για ανθρώπους που θα πεινάσουν και για κυβερνήσεις που θα πέσουν!
Αυτή η ερώτηση για το «σε ποιο σημείο αγωνίζεται η προσφορά για να συμβαδίσει με την αυξανόμενη ζήτηση» είναι κάτι που ξεκίνησε ως ενδιαφέρον για μένα, ενώ έκανα διαπραγματεύσεις αγαθών και εξελίχθηκε σε απόλυτη εμμονή, όταν συνειδητοποίησα μέσα από την έρευνά μου πόσο δυσλειτουργικό ήταν το σύστημα και πόσο πολύ λίγα δεδομένα χρησιμοποιήθηκαν για τη λήψη τόσο κρίσιμων αποφάσεων. Αυτό ήταν το κομβικό σημείο που αποφάσισα να φύγω από μια καριέρα στη Wall Street και να ξεκινήσω ένα επιχειρηματικό ταξίδι ιδρύοντας την εταιρεία μου.
Σύμφωνα λοιπόν με τις προβλέψεις μας μέχρι το 2023 ο πληθυσμός της Αφρικής προβλέπεται να ξεπεράσει τον πληθυσμό της Ινδίας και της Κίνας, κι αυτές οι τρεις περιοχές μαζί θα αποτελούν πάνω από το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού.»
Ωστόσο λίγο μετά το 2017 που είναι και το χρονικό σημείο της ομιλίας, μόλις το 2019, χτυπιόμαστε σκληρά από την πραγματικότητα της πανδημίας κι αμέσως μετά από τον πόλεμος στην Ουκρανία, τον «σιτοβολώνα» της ΕΕ, που φυσικά δεν ήταν γνωστά από το 2017 ως επιστημονικά δεδομένα, ώστε να συνεκτιμηθούν κι άρα να συντομεύσουν σημαντικά το χρόνο δυσμενούς εξέλιξης των προγνωστικών μοντέλων της έρευνας της ομιλήτριας! Κι όλα αυτά κατ’ επέκταση εξηγούν ικανοποιητικά κατά τη γνώμη μου, γιατί ήδη εν έτει 2023 οι τιμές βασικών ειδών τροφίμων έχουν εκτιναχθεί στα ύψη και ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΙΣΩΣ ΝΑ ΜΗ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΚΑΝ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ μέχρι το απώτερο 2027 για να πραγματωθεί η παγκόσμια επισιτιστική κρίση…
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
Πηγή
