Από τις top 3 αγαπημένες μου TED ομιλίες ever… 😉
Μας εξηγεί η Christine Porath, καθηγήτρια Management στο McDonough School of Business του Πανεπιστημίου Georgetown:
«Ποιος θέλεις να είσαι;
Είναι μια απλή ερώτηση, την απαντάτε καθημερινά με τις πράξεις σας και θα καθορίσει την επαγγελματική σας επιτυχία περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη, γιατί το πώς παρουσιάζεστε και συμπεριφέρεστε στους ανθρώπους, σημαίνει τα πάντα.
Είτε ανεβάζετε την ψυχολογία των ανθρώπων γύρω σας δείχνοντάς τους σεβασμό, κάνοντας τους να νιώθουν ότι πραγματικά τους υπολογίζουν, τους εκτιμούν και τους ακούνε. Είτε τους ρίχνετε ψυχολογικά κάνοντας τους να αισθάνονται «μικροί», προσβεβλημένοι, περιφρονημένοι ή αποκλεισμένοι κοινωνικά. Κι αυτό που επιλέγεις τελικά να είσαι, σημαίνει τα πάντα.
Μελετώ τις επιπτώσεις της άξεστης συμπεριφοράς στους ανθρώπους. Την ασέβεια και την αγένεια προς τους άλλους. Περιλαμβάνει πολλά όπως από την κοροϊδία ή την υποτίμηση κάποιου, το να θίγεις τους ανθρώπους με τρόπους που ενδεχομένως ενοχλούν έως το να λες προσβλητικά αστεία σε συναθροίσεις. Και φυσικά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ό,τι είναι απρέπεια για ένα άτομο, μπορεί να είναι ok για ένα άλλο. Άρα εξαρτάται από το αν αυτό το άτομο αισθάνθηκε πραγματικά προσβεβλημένο. Μπορεί όντως να μην σκοπεύουμε να κάνουμε κάποιον να νιώσει έτσι άβολα, αλλά αν παρ’ όλ’ αυτά το κάνουμε, έχει σίγουρα επιπτώσεις.
Πάνω από 22 χρόνια πριν, θυμάμαι έντονα ότι μπήκα σε αυτό το αποπνικτικό δωμάτιο του νοσοκομείου. Ήταν αποκαρδιωτικό να βλέπω τον μπαμπά μου, αυτόν τον δυνατό, αθλητικό, ενεργητικό τύπο, ξαπλωμένο στο κρεβάτι με τα ηλεκτρόδια δεμένα στο γυμνό του στήθος. Αυτό που τον έφερε εκεί ήταν το εργασιακό άγχος. Για πάνω από μια δεκαετία, υπέφερε από ένα αγενές αφεντικό.
Μόλις μερικά χρόνια αργότερα παρaτήρησα και βίωσα πολλή αγένεια στην πρώτη μου δουλειά μετά το κολέγιο. Πέρασα έναν χρόνο πηγαίνοντας στη δουλειά κάθε μέρα και ακούγοντας πράγματα από συναδέλφους όπως “Είσαι ηλίθια; Δεν γίνεται έτσι” και “Αν ήθελα τη γνώμη σου, θα ρωτούσα”.
Η Christine Pearson είχε μια θεωρία ότι μικρές, μη πολιτισμένες ενέργειες μπορούν να οδηγήσουν σε πολύ μεγαλύτερα προβλήματα όπως η επιθετικότητα και η βία. Πιστεύαμε ότι η άξεστη συμπεριφορά επηρέαζε την απόδοση και την ουσία της δουλειάς.
Ξεκινήσαμε λοιπόν μια έρευνα και ζητήσαμε να μας καταγράψουν μια εμπειρία όπου τους φέρθηκαν με αγένεια, ασέβεια ή χωρίς ευαισθησία και να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με το πώς αντέδρασαν:
Ένα άτομο μας είπε για ένα αφεντικό που έκανε προσβλητικές δηλώσεις όπως “Αυτό είναι δουλειά του νηπιαγωγείου”. Άλλο αφεντικό έσκισε τη δουλειά κάποιου μπροστά σε ολόκληρη την ομάδα απαξιώνοντάς τον. Και διαπιστώσαμε πως η ασέβεια έκανε τους ανθρώπους να χάνουν το κίνητρό τους για εργασία:
- το 66% σταμάτησε να προσπαθεί αρκετά, γεγονός που επηρέασε καθοριστικά την αποδοτικότητά τους
- το 80% έχανε χρόνο ανησυχώντας για όσα συνέβαιναν και
- το 12% απλά παραιτήθηκε.
Η γνωστή εταιρεία Cisco διάβασε για αυτή την έρευνα και με συντηρητικούς υπολογισμούς κοστολόγησε ότι η ασέβεια προς τους συνεργάτες τους τούς κόστιζε 12 εκατομμύρια δολάρια το χρόνο!
Αργότερα συγκρίναμε τα προφίλ όσων βίωσαν ασέβεια με εκείνους που δεν βίωσαν ασέβεια και διαπιστώσαμε πως εκείνοι που βιώνουν ασέβεια, λειτουργούν στην πραγματικότητα πολύ χειρότερα.
Τι γίνεται όμως αν δεν είσαι εσύ αυτός που το βιώνει; Κι αν το δείτε ή το ακούσετε; Είστε απλά μάρτυρες; Αναρωτηθήκαμε αν επηρέασε και μάρτυρες ανάλογων συμπεριφορών και διεξήγαμε σχετική έρευνα όπου οι συμμετέχοντες θα ήταν μάρτυρες ενός πειραματιστή να συμπεριφέρεται αγενώς σε κάποιον κι επίσης τεστάραμε τα αποτελέσματα ενός συνομήλικου που προσβάλλει άλλο μέλος μιας ομάδας. Διαπιστώσαμε λοιπόν ότι η απόδοση των μαρτύρων μειώθηκε επίσης — και όχι μόνο οριακά, αρκετά σημαντικά!
Η αγένεια είναι ένα μικρόβιο μεταδοτικό και γινόμαστε φορείς του μόνο που βρισκόμαστε κοντά του. Κι αυτό δεν περιορίζεται στο χώρο της εργασίας, αλλά μεταφέρεται και στο σπίτι, στο διαδίκτυο, στα σχολεία και στις κοινότητές μας. Επηρεάζει τα συναισθήματά μας, τα κίνητρά μας, την απόδοσή μας, το πώς συμπεριφερόμαστε στους άλλους, την ένταση της προσοχή μας και της εγκεφαλικής μας δύναμης.
Ένας γιατρός μας ανέφερε για έναν άλλο γιατρό με τον οποίο δούλευε, κι ο οποίος ποτέ δεν σεβόταν κανένα, ειδικότερα τους υφισταμένους του ως διοικητικό προσωπικό και νοσηλευτές, και ειδικά για μία συγκεκριμένη αλληλεπίδραση όπου αυτός ο αγενής γιατρός έβαλε τις φωνές σε μια ιατρική ομάδα. Αμέσως μετά η ομάδα έδωσε λάθος δόση φαρμάκου στον ασθενή της κι ενώ οι πληροφορίες ήταν ακριβώς εκεί μπροστά τους στο ιατρικό πλάνο και κάπως ανεξήγητα όλοι στην ομάδα τις έχασαν. Ένα απλό λάθος έγινε, σωστά; Λοιπόν αυτός ο ασθενής απλά… πέθανε.
Περαιτέρω έρευνα έδειξε στην πραγματικότητα ότι οι ιατρικές ομάδες που εκτίθενται σε αγένεια έχουν χειρότερη απόδοση σε όλες τις διαγνώσεις τους και στις ιατρικές διαδικασίες που κάνουν. Αυτό συνέβη κυρίως επειδή οι ομάδες που εκτέθηκαν σε αγένεια, δεν μοιράζονταν τόσο εύκολα πληροφορίες και σταμάτησαν να αναζητούν βοήθεια από τους συμπαίκτες τους. Κι αυτό το βλέπω όχι μόνο στην ιατρική αλλά σε όλους τους κλάδους.
Συναφής έρευνα έδειξε ότι ο νούμερο ένα λόγος που συνδέεται με την αποτυχία των στελεχών ήταν ένα αναίσθητο, επιθετικό ή εκφοβιστικό στυλ. Πάντα θα υπάρχουν κάποια εξαιρετικά παραδείγματα που πετυχαίνουν παρά την αγένειά τους. Αργά ή γρήγορα όμως οι περισσότεροι αγενείς άνθρωποι σαμποτάρουν την επιτυχία τους. Για παράδειγμα έχει αποδειχθεί ότι όταν τα απολίτιστα στελέχη επιχειρήσεων βρίσκονται σε μια δύσκολη θέση αδυναμίας ή χρειάζονται κάτι, οι υπόλοιποι άνθρωποι γύρω τους δεν θα τους στηρίξουν.
Είναι γεγονός ότι η ευγένεια «εξαργυρώνεται» και «πληρώνει» με την καλή έννοια και συνδέεται με ένα από τα πιο σημαντικά ερωτήματα σχετικά με την ηγεσία: Τι θέλουν περισσότερο οι άνθρωποι από τους ηγέτες τους; Πήραμε δεδομένα από περισσότερους από 20.000 υπαλλήλους σε όλο τον κόσμο και βρήκαμε ότι η απάντηση ήταν απλή: ΣΕΒΑΣΜΟΣ. Η μεταχείριση με σεβασμό ήταν πιο σημαντική από την αναγνώριση, την εκτίμηση, τo χρήσιμο feedback, ακόμη και τις ευκαιρίες για μάθηση. Εκείνοι που ένιωθαν σεβασμό ήταν πιο υγιείς, πιο συγκεντρωμένοι, πιο πιθανό να παραμείνουν στον οργανισμό τους και πολύ πιο αφοσιωμένοι στην εργασία και τους προϊσταμένου τους.
Η ευγένεια και η πολιτισμένη συμπεριφορά αναδεικνύει τους ανθρώπους. Τους κάνει να αποδίδουν περισσότερα και στο μέγιστο βαθμό. Τουναντίον η άξεστη συμπεριφορά καταστρέφει τους ανθρώπους και την απόδοσή τους. Τους αποστερεί από τις προοπτικές τους, ακόμα κι αν προσπαθούν σκληρά. Με βάση την έρευνά μου όταν έχουμε περισσότερα πολιτισμένα περιβάλλοντα, είμαστε πιο παραγωγικοί, δημιουργικοί, εξυπηρετικοί, χαρούμενοι και υγιείς. Ας βάλουμε ένα τέλος στο μικρόβιο της αγένειας κι ας αρχίσουμε να διαδίδουμε την ευγένεια.
Άλλωστε… «πληρώνει»! »
ΣΑΠΦΩ Χ. ΣΑΚΚΗ
Πηγή
